สุบรรณ คือ

• -บัน
  น. ครุฑ. (ส. สุปรฺณ; ป. สุปณฺณ).

• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บรรณ     บัน, บันนะ- น. ปีก; หนังสือ; ใบไม้. ( ส. ปรฺณ; ป. ปณฺณ).
• รณ     รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
• สัตบรรณ    สัดตะ- ดู ตีนเป็ด. (ป. สตฺตปณฺณ; ส. สปฺตปรฺณ).
• สัตตบรรณ    สัดตะบัน น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
• บรรณ-    บัน, บันนะ- น. ปีก; หนังสือ; ใบไม้. (ส. ปรฺณ; ป. ปณฺณ).
• บรรณกุฎี    น. กระท่อมอันมุงบังด้วยใบไม้. (ส. ปรฺณ + กุฏิ).
• บรรณพิภพ    (แบบ) น. วงการหนังสือ.
• สุพรรณ    สุพัน, สุพันนะ- น. ทองคำ. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
• สุพรรณ-    สุพัน, สุพันนะ- น. ทองคำ. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
• สุวรรณ    -วัน, -วันนะ- น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
• สุวรรณ-    -วัน, -วันนะ- น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
• สุุพรรณ    กาญจนา ทอง มาศ สุวรรณ คำ เหม
• ฉัตรบรรณ    ฉัดตฺระบัน น. ต้นสัตบรรณ.

• นพ . สุบรรณ สุวัฒนะพงศ์เชฏ งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้
• น .ส .ปริยากร รัตนสุบรรณ