สูบฝิ่น คือ

• เป่าปี่

• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สูบ     ๑ น. เครื่องสำหรับดูดของเหลวเช่นน้ำให้เคลื่อนจากระดับเดิมไปสู่ระดับใหม่, เครื่องสำหรับดูดหรืออัดลม. ก. ดูดเข้าไป เช่น สูบบุหรี่ สูบกัญชา,
• ฝิ่น     น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Papaver somniferum L. ในวงศ์ Papaveraceae ยางซึ่งกรีดจากผลนำมาเคี่ยวให้เหนียวเป็นยาเสพติด ใช้ทำยาได้.
• คนสูบฝิ่น    คนติดฝิ่น คนเสพฝิ่น ผู้ติดฝิ่น ผู้เสพฝิ่น
• จูบฝุ่น    (ปาก) ก. หกล้มหน้าคว่ำ.
• การหลับฝัน    การนอนฝัน
• ช่องชั้น (หลืบฝ้า    ช่องเหลี่ยม หลืบ หลืบเขา)
• น้ำอบฝรั่ง    น. น้ำหอม.
• การให้น้ําแบบฝนเทียม    การให้น้ําจากที่สูง การให้น้ําแบบฉีดฝอย การให้น้ําแบบอาศัยการหมุนของแกน
• บุคคลที่ชอบคิดชอบฝัน    นักคิด นักลัทธิ ผู้เคร่งลัทธิ
• พยับฝน    น. ครึ้มฝน.
• ลับฝีปาก    ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า. (ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.
• หีบฝ้าย    ก. บีบเค้นเมล็ดออกจากปุยฝ้าย. น. เรียกเครื่องมือบีบเค้นเมล็ดออกจากปุยฝ้ายว่า เครื่องหีบฝ้าย.
• เทียบฝั่ง    เกยฝั่ง
• เลียบฝั่ง    ซึ่งเข้าหาฝั่ง

• ผู้หญิงหลายคนสูบฝิ่นในหอนางโลมด้วยเช่นกัน
• ไอ้นี่มันไม่ได้ใช้สูบฝิ่นหรอกหรือ ?
• คนจีนใช้ไอ้นี่จุดตะเกียงสูบฝิ่น
• นี่เอาไว้ใช้สูบฝิ่นไม่ใช่หรือ ?
• ถ้าเขายังมีรสนิยมสูบฝิ่นอยู่
• ฉันยังพอเข้าใจ ถ้าเธอสูบฝิ่น
• มันใช้สูบฝิ่นได้ด้วยใช่ไหม ?
• เจ้าคงสูบฝิ่นจนตายไปซะ !
• เธอสูบฝิ่นไม่เคยพอเลย