ส่ายเอว คือ
"ส่ายเอว" การใช้"ส่ายเอว" อังกฤษ"ส่ายเอว" จีน
- ส่า น. สิ่งที่เป็นเชื้อทำให้ปรากฏเป็นฟอง รา หรือเม็ดผื่นเป็นต้นแก่สิ่งอื่นบางลักษณะ.
- ส่าย ๑ ก. แกว่งไปมา เช่น ส่ายผ้าอ้อมในน้ำ, ย้ายไปมา เช่น ส่ายหัว ส่ายสะโพก ว่าวส่าย. น. กระโปรงยาวที่ผู้หญิงนุ่ง. ๒ ว.
- เอ ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
- เอว น. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ สะเอว ก็ว่า; โดยปริยายหมายถึงส่วนกลางของสิ่งอื่น ๆ
- ส่วนเอว สะเอว เอว
- สายรัดเอว เข็มขัด waistcloths การโอบ สายรัด สายเข็มขัด
- ตายเอง ตายดี
- สายเอก น. สายสมอเรือสำเภา ทำด้วยเชือกเหนียวกว่าเชือกอื่น สำหรับลงสมอเมื่อพายุแรง; เรียกสายเครื่องดนตรีที่เป็นเสียงสูงว่า สายเอก, ส่วนสายที่มีเสียงรองลงมาเรียกว่า สายทุ้ม.
- ส่ายเศิก ก. กวาดล้างให้หมดสิ้นข้าศึกศัตรู เช่น ส่ายเศิกเหลี้ยนล่งหล้า ราญราบหน้าเภริน. (นิ. นรินทร์).
- คล้ายเส้นเอ็น ซึ่งประกอบด้วยหรือมีลักษณะของเส้นใย มีเอ็นที่แข็งแรง มีเอ็นมาก
- สายคาดเอว เข็มขัด สายสะพาย กรอบกระจกหน้าต่างหรือ ผ้ายาวสะพาย แพรสะพาย
- เอฟวายเอ็ม ปุ๋ยคอก มูลสัตว์ ปุ๋ยจากคอกสัตว์ ปุ๋ยที่ได้จากสัตว์
- กะเอว น. เอว เช่น ถวัดเท้าท่าเตะมวย ตึงเมื่อย หายฮา แก้กะเอวขดค้อม เข่าคู้โขยกโขยง. (จารึกวัดโพธิ์),สะเอว ก็ว่า.
- บั้นเอว น. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว สะเอว หรือ เอว ก็ว่า.
- ยักเอว ก. เอียงตัวท่อนบนไปข้างใดข้างหนึ่ง ส่วนลำตัวท่อนล่างตั้งตรง เป็นท่าประกอบการรำไทยท่าหนึ่ง.
ประโยค
- อ่านมา เขาอนุญาตให้มีไนต์คลับเต้นส่ายเอวได้
- # ไม่มีใครสน # # ฉันสะบัดผม ฉันส่ายเอว #
- ได้เวลาเก็บตัวยักย้ายส่ายเอว