หงส- คือ

• หงสะ-, หง
  น. นกในนิยายถือว่าเป็นนกในตระกูลสูง มีเสียงไพเราะ เป็นพาหนะของพระพรหม; ในวรรณคดีหมายถึงบุคคลที่มีชาติตระกูลสูงและเปรียบการเดินที่งดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่าเทียบด้วยการเดินของหงส์. (ป., ส. หํส).

• หง     ว. มีสีแดงเจือสีขาวทำให้สีแดงนั้นอ่อนลง เช่น หงเสน คือ สีแดงเสนผสมสีขาว, หงชาด คือ สีแดงชาดผสมสีขาว หงดิน คือ สีแดงเลือดหมูผสมสีขาว.
• หงส     หงสะ-, หง น. นกในนิยายถือว่าเป็นนกในตระกูลสูง มีเสียงไพเราะ เป็นพาหนะของพระพรหม;
• หงส์    ๑ หงสะ-, หง น. นกในนิยายถือว่าเป็นนกในตระกูลสูง มีเสียงไพเราะ เป็นพาหนะของพระพรหม; ในวรรณคดีหมายถึงบุคคลที่มีชาติตระกูลสูงและเปรียบการเดินที่งดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่าเทียบด้วยการเดินของหงส์. (ป., ส.
• ช้าหงส์    น. ชื่อเพลงเครื่องปี่พาทย์ กล่อมในพิธีพราหมณ์, ชาวบ้านมักเรียกว่า กล่อมหงส์.
• หงสคติ    หงสะคะติ น. ท่าเดินอย่างหงส์ คือ มีลักษณะงดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่า.
• หงสรถ    หงสะรด น. พระผู้มีหงส์เป็นพาหนะ คือ พระพรหม.
• หงสลีลา    หงสะลีลา, หงลีลา น. ท่าเดินอย่างหงส์.
• หงส์ขาว    หงส์ใบ้
• หงส์ตัวผู้    ห่านตัวผู้
• หงส์ทอง    น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
• หงส์ลีลา    ๑ หงสะลีลา, หงลีลา น. ท่าเดินอย่างหงส์. ๒ หงลีลา น. ชื่อท่ารำท่าหนึ่งอยู่ในลำดับว่า นาคาม้วนหาง กวางเดินดง หงส์ลีลา. (ฟ้อน).
• หงส์หยก    น. ชื่อนกปากขอขนาดเล็กชนิด Melopsittacus undulatus ในวงศ์ Psittacidae ตัวมีหลายสี เช่น เขียว เหลือง ฟ้า ขาว ปากสีน้ำตาล กินเมล็ดพืช มีถิ่นกำเนิดในประเทศออสเตรเลีย.
• หงส์แล่น    น. เครื่องประดับสันหลังคาหรือส่วนฐานของอาคาร ทำด้วยปูน ไม้ หรือหิน เป็นรูปหงส์เรียงกันเป็นแถว.
• หงส์ใบ้    หงส์ขาว
• เป็ดหงส์    น. ชื่อนกเป็ดน้ำขนาดใหญ่ชนิด Sarkidiornis melanotos ในวงศ์ Anatidae หัว คอ หน้าอก และท้องสีขาวประดำ ปีกสีเขียวเป็นมัน ตัวผู้มีตุ่มคล้ายหงอนอยู่เหนือโคนปากบนและจะโตขึ้นในช่วงฤดูผสมพันธุ์ ตัวเมียขนาดเ