หญิงสาวพรหมจรรย์ คือ

• หญิงสาวบริสุทธิ์

• หญิง     น. คนที่มีมดลูก, ผู้หญิง ก็ว่า.
• หญิงสาว     ผู้หญิง สุดา สาว ทรามวัย เด็กสาว หญิง สตรี กันยา สาวรุ่น มาณวิกา หญิงรุ่น พนิดา วนิดา สาวแส้ สาวน้อย คนน่ารัก ผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงาน ดรุณี เด็กหญิง
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาว     สาวะ- ว. สีดำแดง, สีน้ำตาลแก่. ( ป. ; ส. ศฺยาว). ๑ น. หญิงที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปีขึ้นไป เช่น ย่างเข้าสู่วัยสาว
• สาวพรหมจรรย์     หญิงที่ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พรหม     พฺรม, พฺรมมะ- น. ชื่อพระเป็นเจ้าผู้สร้างโลกตามศาสนาพราหมณ์, เทพในพรหมโลก จำพวกมีรูป เรียก รูปพรหม มี ๑๖ ชั้น จำพวกไม่มีรูป เรียก อรูปพรหม มี ๔
• พรหมจรรย์     น. การศึกษาปรมัตถ์, การศึกษาพระเวท; การถือพรตบางอย่าง เช่นเว้นเมถุนเป็นต้น, การบวชซึ่งเว้นเมถุนเป็นต้น. ( ส. ).
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• สาวพรหมจารี    น. สาวที่ยังไม่มีสามี, หญิงที่ยังไม่มีระดู, เช่น ตามที่ถือกันว่า ผู้ซึ่งสำหรับกวนข้าวทิพย์นั้นต้องเป็นสาวพรหมจารี คือที่ยังไม่มีสามีนั้นประการหนึ่ง อีกนัยหนึ่งคือหญิงซึ่งยังไม่มีระดูกล่าวว่าเป็นพรหม
• ที่เป็นพรหมจรรย์    บริสุทธิ์
• ผู้ถือพรหมจรรย์    ผู้ประพฤติพรหมจรรย์
• เสียพรหมจรรย์    ก. ขาดจากความเป็นนักบวชเพราะล่วงละเมิดการประพฤติพรหมจรรย์.
• เป็นสาวพรหมจารี    เกี่ยวกับเทพธิดาเตาไฟ
• ไม่เป็นสาวพรหมจารี    มีมลทิน สกปรก ไม่แจ่มแจ้ง