หญ้าปากคอก คือ

• ๑
  (สำ) ว. สะดวก, ง่าย, ไม่มีอะไรยุ่งยาก, เช่น นี่เป็นเรื่องหญ้าปากคอก.
  ๒
  ดู ตีนกา ๓.

• หญ้า     ๑ น. ชื่อเรียกไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าคา ( Imperata cylindrica Beauv.) หญ้าตีนกา ( Eleusine indica Gaertn.)
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• ปากคอ     น. ปาก เช่น ปากคออยู่ไม่สุข.
• ปากคอก     น. หญ้าปากคอก. ( ดู ตีนกา ๓ ).
• กค     กระทรวงการคลัง
• คอ     น. ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว, ราชาศัพท์ว่า พระศอ; ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก เช่น คอหม้อ;
• คอก     น. ที่ล้อมขังสัตว์บางชนิด เช่น วัว ควาย ม้า หมู, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอกพยาน; ( ถิ่น-พายัพ ) คุก, เรือนจำ. ว.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• หญ้าปากควาย    หญ้าตีนกา axonopus compressus หญ้ามาเลเซีย
• ปลาปากคม    saurida
• อ้าปากค้าง    v. อ้าปากแล้วเอาลงหรือหุบไม่ได้ ชื่อพ้อง: อ้าปากหวอ ตัวอย่างการใช้: หญิงชราอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เมื่อรู้ข่าวว่าลูกถูกตำรวจจับ
• ลวกปากลวกคอ    ก. อาการที่กินของร้อนจัดทำให้รู้สึกว่าปากแทบพองชั่วระยะหนึ่ง.
• ปาปา ดอก    ฟรานซ์ ดูวาเลียร์ ดูวาเลียร์
• ปากคน    จมูกคน จะงอยปากนก นอแรด ปากพวย ปากพ่น ปากหมู ส่วนที่ยื่นออกของหัวสัตว์ ส่วนที่เป็นจมูกและปากของสัตว์ หัวเรือ