หนึ่งไม่มีสอง คือ

• ว. เป็นเลิศอยู่คนเดียว.

• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนึ่ง     น. ตัวเลขตัวแรกของจำนวนนับ; จำนวนเดียว, คนเดียว, สิ่งเดียว, เช่น หนึ่งในดวงใจ. ว. เดี่ยว; เป็นเอก, เป็นเลิศ, เช่น เพื่อน ๆ
• นึ่ง     ก. ทำให้สุกหรือร้อนด้วยไอน้ำร้อนในหวดหรือลังถึงเป็นต้น เช่น นึ่งข้าวเหนียว นึ่งขนม.
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่มี     v. ไม่ปรากฏอยู่ คำตรงข้าม: มี ตัวอย่างการใช้: ภายในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• สอ     ๑ ว. ขาว เช่น ดินสอพอง. ( เทียบ เขมร ส ว่า ขาว). ๒ ว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ. ๓ น. คอ. ( ข.
• สอง     น. จำนวนหนึ่งบวกหนึ่ง; เดือน ๒ ทางจันทรคติ เรียกว่า เดือนยี่ ตกในราวเดือนมกราคม.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• สองไม้    น. ทำนองเพลงที่ใช้หน้าทับทำจังหวะ.
• ม่านสองไข    น. ม่าน ๒ ชายที่แหวกกลางรวบชายไปผูกไว้ที่ด้านข้างทั้ง ๒ ด้าน สำหรับประดับช่องทางประตูหน้าต่างเป็นต้น.
• ซึ่งไม่สอดคล้องกัน    ซึ่งไม่เข้ากัน ซึ่งไม่ลงรอยกัน ซึ่งขัดแย้งกัน ซึ่งไม่พร้อมเพรียงกัน ซึ่งแตกต่างกัน ซึ่งขัดกัน
• สองหน    สองครั้ง สองวาระ ที่เป็นสองเท่า
• ซึ่งไม่มีข้อกําหนด    ซึ่งไม่มีขีดจํากัด
• มีสองพู    มีสองหยัก