เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

หน่วยวัดน้ําหนักเป็นออนซ์ คือ

การออกเสียง:
"หน่วยวัดน้ําหนักเป็นออนซ์" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • ออนซ์
  • หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
  • หน่วย     หฺน่วย น. ตัวเลขหลังสุดของเลขจำนวนเต็มที่เรียงกันเรียกว่า เลขหลักหน่วย เช่น ๑๔๓ เลข ๓ เป็นเลขหลักหน่วย; จำนวนหรือหมู่ที่นับเป็นหนึ่ง เช่น
  • หน่วยวัด     มาตรวัด การวัด ขนาดที่วัด ระบบการวัด หน่วย มาตราวัด หน่วยของการวัด
  • หน่วยวัดน้ําหนัก     ระบบวัดน้ําหนัก
  • วัด     ๑ น. สถานที่ทางศาสนา โดยปรกติมีโบสถ์ วิหาร และที่อยู่ของสงฆ์หรือนักบวชเป็นต้น. ๒ ก. ตวัดขึ้น เช่น วัดเบ็ด, เหวี่ยงแขนหรือขาไปโดยแรง เช่น
  • วัดน้ําหนัก     ชั่งน้ําหนัก
  • น้ํา     น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
  • น้ําหนัก     มวล ความหนักเบา น.น. ขนาด จํานวน ปริมาณ ความหนัก น้ําหนักถ่วง
  • หนัก     ว. มีน้ำหนักมาก, ตรงข้ามกับ เบา; แรง เช่น ฝนตกหนัก, รุนแรง เช่น รบหนัก ไข้หนัก, มาก เช่น บุญหนักศักดิ์ใหญ่; ที่ให้ผลช้ากว่าปรกติ เช่น ทุเรียนหนัก
  • นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
  • เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
  • นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
  • ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
  • ออน     ดัดง่าย ปรับให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ ยึดหยุ่น เชื่อง่าย
  • ออนซ์     น. หน่วยวัดน้ำหนัก ๑ ออนซ์ มีค่าเท่ากับ fig0132.jpg ( เศษ ๑ ส่วน ๑๖ ) ปอนด์ หรือ ๒๘.๓๔๑๕ กรัม. ( อ. ounce).
  • อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒