หน้าถอดสี คือ

• ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าเผือด หรือ หน้าเผือดสี ก็ว่า.

• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• ถอด     ก. เอาออก เช่น ถอดเสื้อ ถอดรองเท้า ถอดยศ; ถ่าย เช่น ถอดแบบมาจากพ่อจากแม่; หลุดออก เช่น เล็บถอด.
• ถอดสี     ก. แสดงอาการหวาดหวั่นครั่นคร้ามให้เห็น (มาจากปลากัด ตัวที่แพ้จะถอดสี) เช่น กลัวจนหน้าถอดสี.
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ถอดสลัก    ถอดกลอน เปิดประตู
• หญ้าถอดปล้อง    น. ชื่อเฟินชนิด Equisetum debile Roxb. ex Vauch. ในวงศ์ Equisetaceae ลำต้นเป็นปล้อง ๆ มักขึ้นตามรอยแตกของกำแพง ใช้ทำยาได้.
• ซึ่งไม่ถอดสี    ซึ่งไม่แยกสี
• หน้าเผือดสี    น. หน้าไม่มีสีเลือด. ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าถอดสี ก็ว่า.
• ล่าถอย    ดึงกลับ ถอบกลับ ถอย ถอยหลัง
• ถอดถอน    ก. ถอดออกจากตำแหน่ง.
• อดสู    ก. ละอายใจ, อับอายมาก
• การล่าถอย    การถอยกลับ

• แต่ชาลีย์ก็ลุกไร่ไม่หยุด จนนิโก้หน้าถอดสีเลย
• โธ่ ขอทีเถอะ คุณน่ะถึงกับหน้าถอดสี
• ถ้าเราออกไปทั้งที่หน้าถอดสี
• เธอพยักหน้าทำความเข้าใจ แต่เหมือนคุณป้าจะคิดอะไรออกมาทันที หน้าถอดสีเมื่อกี้เปลี่ยนเป็นสดใส และถามคำถามผมกลับมาเพื่อความแน่ใจว่า