หน้าบอกบุญไม่รับ คือ

• ว. มีสีหน้าบึ้งตึง เช่น เขาผิดหวังอะไรมา ทำหน้าบอกบุญไม่รับ.

• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• บอ     ว. เกือบบ้า, ใกล้จะเป็นบ้า, ครึ่งบ้าครึ่งดี.
• บอก     ๑ น. ปล้องไม้ไผ่มีข้อขังข้างก้นสำหรับใส่น้ำเป็นต้น, มักใช้ว่า กระบอก. ๒ ก. พูดให้รู้, เล่าให้ฟัง, เช่น บอกกันต่อ ๆ มา บอกอาการให้หมอฟัง;
• บอกบุญ     ก. บอกชักชวนให้ทำบุญเช่นในการสร้างโบสถ์ทอดกฐิน.
• บอกบุญไม่รับ     adj. แสดงสีหน้าไม่พอใจ หรือไม่สบอารมณ์ , ชื่อพ้อง: บึ้ง, บูดบึ้ง คำตรงข้าม: ชื่นบาน, เบิกบาน ตัวอย่างการใช้:
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กบ     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว บ ป พ ฟ ภ สะกด ว่า แม่กบ หรือ มาตรากบ. ๒ น. ชื่อสัตว์สี่เท้าสะเทินน้ำสะเทินบกในวงศ์ Ranidae ไม่มีหาง
• บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
• บุญ     บุน, บุนยะ- น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. ( ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่รับ     ปฏิเสธ ไม่ยอม ไม่ยอมรับ ไม่รับผิด ไม่ถูกกระทบกระเทือนได้
• รับ     ก. ยื่นมือออกถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้ เช่น รับของ รับเงิน, ถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งมาให้ เช่น รับจดหมาย รับพัสดุภัณฑ์, ไปพบ ณ
• ทําหน้าบอกบุญไม่รับ    ทําหน้าบิดเบี้ยว

• หมอนี่แปลกชอบทำหน้าบอกบุญไม่รับเรื่อย