หน้าม่อย คือ

• ว. มีสีหน้าสลดแสดงว่าเสียใจ เช่น เธอทำหน้าม่อยเพราะรีดเสื้อตัวสวยไหม้.

• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• ม่อย     ก. เคลิ้มหลับไปชั่วครู่ เช่น ม่อยไปหน่อยหนึ่ง. ว. เรียกอาการที่มีสีหน้าสลดแสดงว่าเสียใจว่า หน้าม่อย.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ข่อยหนาม    น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Streblus ilicifolius (Vidal) Corner ในวงศ์ Moraceae มักขึ้นบนเขาหินปูนในป่าดิบ ลำต้นตรง ใบแข็งหนา ด้านบนเขียวแก่เป็นมัน ขอบใบเป็นหนามแหลมคม, ปักษ์ใต้เรียก กระชิด.
• ความเหนื่อย    n. ความรู้สึกอ่อนแรงและอิดโรย ชื่อพ้อง: ความอ่อนเพลีย, ความอ่อนล้า, ความเหนื่อยอ่อน, ความเหน็ดเหนื่อย ตัวอย่างการใช้: นักกีฬาฝึกซ้อมอย่างหนักจนกระทั่งถึงขีดที่เรียกว่าหายใจหอบ ซึ่งแสดงถึ
• เหนื่อยล้ามาก    ล้า กรอบ อ่อนล้าเต็มที่
• ความเหนื่อยหน่าย    n. การที่หมดความพอใจ ชื่อพ้อง: ความเบื่อหน่าย ตัวอย่างการใช้: คนในวัยผู้ใหญ่มักจะเกิดความเหงาและความเหนื่อยหน่ายในช่วงปลายชีวิต
• ความเหน็ดเหนื่อย    n. การอ่อนเพลียเพราะออกแรงมาก ตัวอย่างการใช้: เขารู้ดีว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่ต้องต่อสู้กับความเหน็ดเหนื่อยสักเพียงใด
• ความเหนื่อยยาก    การทํางานหนัก งานที่หนัก
• ความเหนื่อยล้า    ความอ่อนล้า ความอิดโรย ความอ่อนเพลีย ความเหนื่อย ความเหน็ดเหนื่อย
• ความเหนื่อยอ่อน    ความอ่อนล้า ความอ่อนเพลีย ความเหนื่อย ความเหน็ดเหนื่อย ความอิดโรย การสิ้นสภาพ การหมดแรง การใช้กําลังหมด
• ที่หนึ่งร้อยสามสิบ    ที่ 130
• ที่หนึ่งร้อยสามสิบห้า    ที่ 135