หมอเสน่ห์ คือ

• น. ผู้ที่เชื่อกันว่ารู้วิชาอาคมทำให้คนรักกันหรือชังกัน.

• หมอ     ๑ น. ผู้รู้, ผู้ชำนาญ, เช่น หมองู หมอนวด; ผู้ตรวจรักษาโรค เช่น หมอฟัน หมอเด็ก. ๒ ( ปาก ) ใช้เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒ เรียกเด็กด้วยความเอ็นดูว่า
• มอ     ๑ น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ. ๒ น. เนินดินเล็ก ๆ อย่างภูเขา, เขาจำลองที่ทำไว้ดูเล่นในบ้าน
• อเส     อะ- น. ตัวไม้ซึ่งประกอบยึดเสาส่วนบนของเรือน; ไม้ยึดหัวกงเรือ.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสน     น. เสนา, กองทหาร, หมู่ทหาร. ( ป. , ส. เสนา). ๑ น. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb 3 O 4 ลักษณะเป็นผงละเอียด สีแดงเข้ม
• เสน่ห์     สะเหฺน่ น. ลักษณะที่ชวนให้รัก เช่น เธอเป็นคนมีเสน่ห์; วิธีการทางไสยศาสตร์ที่ทำให้คนอื่นรัก เช่น เขาถูกเสน่ห์.
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• เสมอเหมือน    ว. เทียบเท่า, เทียบเหมือน, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ผู้หญิงคนนี้งามไม่มีใครเสมอเหมือน เด็กคนนั้นซนไม่มีใครเสมอเหมือน.
• ชื่อเสียงหมอง    มีมลทิน ซึ่งเสื่อมเสีย
• มีเสน่ห์    1) v. น่าหลงใหล, เป็นที่ดึงดูดใจ , ตัวอย่างการใช้: ตาของเขามีเสน่ห์ชวนให้สาวๆ หลงใหล 2) adj. ที่น่าหลงใหล, ที่ดึงดูดใจ, มีลักษณะที่ชวนให้รัก , ตัวอย่างการใช้: ผู้ชายคนนี้เป
• แก้เสน่ห์    ทำให้พ้นอาการประสาทหลอน ทำให้หลุดพ้นจากการถูกผีสิง ทำให้ไม่เพ้อฝัน
• ใช้เสน่ห์    ทําให้หลงใหล
• หัวหมอ    (ปาก) น. บุคคลที่ชอบตั้งตัวเป็นเสมือนผู้รอบรู้หรือนักกฎหมาย อ้างเหตุอ้างผลเพื่อโต้แย้งในเรื่องต่าง ๆ.
• หมู่เสนา    พยุหเสนา พยุหแสนยา พยุหแสนยากร
• ซึ่งมีเสน่ห์    น่าดู น่ามอง ซึ่งน่าหลงใหล ซึ่งมีความมั่นใจในตัวเอง น่าหลงใหล น่าดึงดูดใจ น่าลุ่มหลง