หมากข่วง คือ
- (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกำจัด. (ดู กำจัด ๑).
- หมา ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้
- หมาก ๑ น. ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Palmae โดยเฉพาะชนิด Areca catechu L. ผลมีรสฝาด ใช้เคี้ยวกินกับปูน พลู ซึ่งรวมเรียกว่า กินหมาก
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- มาก ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
- ข่วง น. บริเวณ, ลาน, ใช้ว่า ขวง ก็มี.
- วง น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
- หมากขาว หมากสีขาว
- หมากรุกของ หมากรุก
- ทุกข์มาก บรรทุกหนัก มีภาระมาก เพียบ
- มากขึ้น เพิ่มขึ้น เยอะขึ้น ยังสูง สูงขึ้น เจริญขึ้น ขึ้น ปะทุขึ้น รุนแรงขึ้น แผ่ขยาย กว้างออก ยืดออก เพิ่มมากขึ้น มากกว่า เพิ่ม ทวี ทวีคูณ พอกพูน เพิ่มพูน งอกงาม จําเริญ สมบูรณ์ เจริญ เติบโต เข้มข้นขึ้น
- ล่วงล้ํากฎหมาย ฝืนกฎหมาย ฝ่าฝืนกฎหมาย ละเมิดกฎหมาย
- ที่มากขึ้น ที่เพิ่มขึ้น ที่เพิ่มเติมขึ้น
- มากขึ้นไป ยิ่งขึ้นไป
- ลากขึ้นมา กู้ขึ้นมา
- มากขึ้นจาก ทําให้เพิ่มขึ้นจาก