หมากป่น คือ

• น. เศษเนื้อหมากที่เหลือจากการทำหมากซอย หมากหน้าแว่น เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยรวมกันเข้า ตากแดดให้แห้ง.

• หมา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้
• หมาก     ๑ น. ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Palmae โดยเฉพาะชนิด Areca catechu L. ผลมีรสฝาด ใช้เคี้ยวกินกับปูน พลู ซึ่งรวมเรียกว่า กินหมาก
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• ป่น     น. เครื่องจิ้มอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยน้ำปลาร้า. ก. ทำให้แหลกละเอียดด้วยการตำเป็นต้น เช่น ป่นเกลือ ป่นปลา ป่นพริก. ว. ที่แหลกละเอียด เช่น พริกป่น
• น้ำหมาก    น. น้ำลายของผู้ที่กำลังเคี้ยวหมาก มีสีแดง.
• หมากคัน    ดู เต่าร้าง.
• หมากทัน    (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ต้นพุทรา. (ดู พุทรา).
• ขี้ไม่ให้หมากิน    (สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.
• นักหมากรุก    นักโขก คนเล่นหมากรุก นักโขกหมากรุก นักกีฬาหมากรุก ผู้เล่นหมากรุก
• หมึกจากปลาหมึก    สารสีดํา
• ใหม่มาก    ใหม่เอี่ยม ใหม่ถอดด้าม
• นักกีฬาหมากรุก    นักโขก นักหมากรุก คนเล่นหมากรุก นักโขกหมากรุก ผู้เล่นหมากรุก
• นักศึกษากฎหมาย    นักศึกษาวิชากฎหมาย
• นักโขกหมากรุก    นักโขก นักหมากรุก คนเล่นหมากรุก นักกีฬาหมากรุก ผู้เล่นหมากรุก