หลบลี้หนีหน้า คือ

• ก. หลีกหนีไปไม่ยอมให้พบหน้า.

• หลบ     หฺลบ ก. หลีก, เลี่ยงไม่ให้พบ, เลี่ยงไม่ให้ถูก เช่น หลบลูกปืน; แอบ เช่น หลบเข้าหลังตู้; กลับเข้าใน เช่น ไข้หลบ; ปกคลุมหลุบลงมา
• หลบลี้     หนี หลีกลี้ หลีกหนี
• ลบ     ก. ทำให้หายไปด้วยอาการเช็ดหรือถู, ทำให้หายไป เช่น น้ำลบฝั่ง; หักออก, ชักออก, (ใช้แก่วิธีเลข). ว. ที่เป็นไปในทางร้าย ทางไม่ดี หรือทางทำลาย เช่น
• ลี     ก. ไป.
• ลี้     ๑ ก. หลีกหนีไป, หลบหนีไป. ๒ น. มาตราวัดระยะทางของจีน ๑ ลี้ ยาวประมาณครึ่งกิโลเมตร.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนี     ก. ไปเสียให้พ้น, หลีกไปให้พ้น, เช่น หนีภัย หนีทุกข์; หลีกเลี่ยง เช่น หนีภาษี หนีโรงเรียน.
• หนีหน้า     ก. หลบไม่ยอมให้พบหน้า.
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• หลบลี้หนีหาย    หนี หลบหนี
• หลบหน้า    ก. หลบไปไม่เผชิญหน้า.
• หลบหนี    v. หนีไปโดยที่ผู้อื่นไม่ทันรู้ ชื่อพ้อง: หลบซ่อน, ลอบหนี ตัวอย่างการใช้: เจ้าหน้าที่ตำรวจสามารถจับกุมทหารหน่วยสืบราชการลับเคจีบีของสหภาพโซเวียตได้ที่สนามบิน ขณะกำลังหลบหนีออกนอกประเทศ
• หลบหนี้    ก. หลบไม่ยอมพบเจ้าหนี้.
• การหลบหน้า    การหลบเลี่ยง การหนีหน้า

• หรือสาวเจ้าขยี้หัวใจแมนฮัตตัน ให้เค้าหลบลี้หนีหน้า
• ในขณะที่คุณหลบลี้หนีหน้าไปรอบ ๆ และบันทึกดาวเคราะห์