หวีป่าน คือ

• หวี
  หวีปอ

• หวี     น. ของใช้ชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นซี่ ๆ เรียงต่อกันเป็นปื้น ใช้สางผมหรือเส้นด้ายเป็นต้น; กลุ่มผลกล้วยที่มีขั้วติดเรียงกันอยู่;
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• ป่า     น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
• ป่าน     น. ชื่อพรรณไม้หลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เปลือกเป็นใยเหนียว ใช้ทอผ้าและทำเชือก เช่น ป่านรามี [ Boehmeria nivea (L.) Gaudich.] ในวงศ์ Urticaceae,
• หว่าน    ก. โปรย เช่น หว่านทาน, สาดให้กระจาย, เช่น หว่านข้าวเปลือก, โดยปริยายหมายความว่า แจกจ่ายไปทั่ว ๆ เช่น หว่านเงิน.
• ผู้ป่วยโรคเบาหวาน    คนเป็นเบาหวาน คนเป็นโรคเบาหวาน
• ป้าน    ๑ น. ภาชนะดินสำหรับชงน้ำชา มีพวยเหมือนกา, ใช้ว่า ปั้น ก็มี. ๒ ว. ทู่, ไม่แหลม, เช่น เสื้อคอป้าน ถากเสาเข็มให้ป้าน ๆ.
• นาหว่าน    น. นาชนิดที่หว่านเมล็ดข้าวลงในนา.
• วันหว่าน    วันปลูกล่าช้า
• หวาน    ๑ ว. มีรสอย่างรสน้ำตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ช
• หว่านบน    พรมบน โปรยบน โรยบน
• หว่านล้อม    ว. ตะล่อมเข้ามาตามที่ต้องการ (มักใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดหว่านล้อม เจรจาหว่านล้อม.
• ไข่หวาน    น. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำโดยต่อยไข่ใส่ลงในน้ำเชื่อมร้อน ๆ แล้วต้มให้สุก มักใส่ขิงด้วย.
• ไม่หวาน    จืดชืด ขาดความหวาน
• ไหว้วาน    ก. ขอร้องให้ช่วยเหลือ.