หอบหนี คือ

• ขโมย
  ลัก

• หอ     น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
• หอบ     ๑ ก. เอาแขนทั้ง ๒ ข้างรวบสิ่งของไป; ขนสมบัติย้ายไป เช่น หอบข้าวหอบของ หอบลูกหอบเต้า; พัดพาไป เช่น ลมหอบเมฆฝนไปหมด. น.
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนี     ก. ไปเสียให้พ้น, หลีกไปให้พ้น, เช่น หนีภัย หนีทุกข์; หลีกเลี่ยง เช่น หนีภาษี หนีโรงเรียน.
• หอบหิ้ว    ก. ทั้งหอบทั้งหิ้ว; ร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ทอดทิ้งกัน เช่น คนคู่นี้ถึงจะยากจนอย่างไรเขาก็หอบหิ้วกันไป.
• หอบหืด    ก. อาการหายใจไม่สะดวก มีเสียงหวีดหวือ เนื่องจากหลอดลมหดเกร็ง มักเกิดในผู้ป่วยโรคหืด.
• โรคหอบหืด    หอบหืด อาการหอบหืด
• ลอบหนี    หลบซ่อน หลบหนี ดอดหนี หนี หลบ แอบหนี
• แอบหนี    v. ออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต sneak off/out ชื่อพ้อง: หนี ตัวอย่างการใช้: พ่อแม่บางคนนอนหลับไม่สนิท เพราะกลัวว่าลูกจะแอบหนีไปเที่ยวในตอนดึก
• หอเก็บหนังสือ    หอสมุด ห้องสมุด การเก็บรวมโปรแกรมมาตรฐานของคอมพิวเตอร์ ไลบรารี
• มอบหน้าที่    มอบหมายให้ มอบ มอบหมาย มอบหมายงาน
• แอบหนีไป    แอบหลบออกไป แอบออกไป
• คนเป็นหอบหืด    คนเป็นโรคหอบหืด
• ซึ่งหอบหายใจ    ซึ่งหายใจหอบ

• เงินมากมายแค่ไหนกัน ที่ไอ้สารเลวนั้นมันหอบหนีไป ?
• เราไม่มีหรอกครับ คนเก่าหอบหนีไปแล้ว