หัจญ์ คือ
"หัจญ์" การใช้
- จญ ( โบ ; กลอน ) ก. ประจญ, สู้รบ, เช่น คือนาคจญครุทธสรงง วิ่งเว้น. ( ยวนพ่าย ). ( ข. ชล่).
- หัจญี ดู ฮัจญี.
- ผจญ ผะจน, ผะจัน ก. พยายามต่อสู้, พยายามเอาชนะ, เช่น มารผจญ, ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเอาชนะ เช่น ผจญความทุกข์ยาก ผจญอุปสรรค, ประจญ หรือ ประจัญ ก็ว่า. (ข. ผฺจาญ่ ว่า ทำให้แพ้).
- อจญ. อาจารย์ใหญ่
- ฮัจญี (ปาก) น. เรียกชายที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, หะยี หรือ หัจญี ก็เรียก.
- ฮัจญ์ น. พิธีปฏิบัติศาสนกิจที่สำคัญในศาสนาอิสลาม ซึ่งจะต้องกระทำที่นครมักกะฮ์ (เมกกะ) ประเทศซาอุดีอาระเบียปัจจุบัน, เขียนเป็น หัจญ์ ก็มี.
- ประจญ ปฺระจน ก. ต่อสู้, สู้รบ, ต้านทาน, ผจญ ก็ว่า.
- ผจญภัย ก. ออกไปเสี่ยงสู้ภัยอันตราย.
- สัจญาณ สัดจะ- น. ความรู้เรื่องแห่งความจริง, ในพระพุทธศาสนาประสงค์เอาปรีชาหยั่งรู้อริยสัจ. (ป. สจฺจาณ).
- ฮัจญะฮ์ น. เรียกหญิงที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, ฮาจญะฮ์ ก็เรียก.
- ฮาจญ์ น. เรียกชายที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, (ปาก) หะยี หัจญี หรือ ฮัจญี.
- มารผจญ มาน- ก. มารยกทัพมารบ, มารที่ยกทัพมาขัดขวางการบำเพ็ญเพียรของพระพุทธเจ้า; โดยปริยายหมายความว่า ขัดขวางไม่ให้สำเร็จประโยชน์.
- ฮาจญะฮ์ น. เรียกหญิงที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, ฮัจญะฮ์ ก็เรียก.
- การผจญภัย การเสี่ยงภัย ความโลดโผน การเสี่ยงอันตราย
- ชอบผจญภัย กล้า ค่อนข้างเสี่ยง ชอบเรื่องภัย ชอบเสี่ยงภัย
ประโยค
- หัจญ์วะดาอฺของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺอะลัยฮิวะซัลลัม
- คู่มือผู้บำเพ็ญหัจญ์ อุมเราะฮฺ และเยือนมัสยิดนะบะวีย์
- สารหัจญ์มับรูร อุมเราะฮฺ และซิยาเราะฮฺ