หัตถพันธ์ คือ
- หัต ก. ทำลาย. ( ป. , ส. หต).
- หัตถ หัดถะ-, หัด น. มือ; ศอกหนึ่ง; งวงช้าง. ( ป. ; ส. หสฺต).
- พัน ๑ ว. เรียกจำนวน ๑๐ ร้อย. น. ตำแหน่งหัวหน้าทหารสมัยโบราณสูงกว่าหัวปาก, บรรดาศักดิ์ชั้นประทวนต่ำกว่าหมื่น,
- พันธ พันทะ- ก. ผูก, มัด, ตรึง. ( ป. , ส. ). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
- พันธ์ พันทะ- ก. ผูก, มัด, ตรึง. ( ป. , ส. ). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
- หัตถ- หัดถะ-, หัด น. มือ; ศอกหนึ่ง; งวงช้าง. (ป.; ส. หสฺต).
- หัตถี น. ช้าง. (ป.).
- หัตถ์ หัดถะ-, หัด น. มือ; ศอกหนึ่ง; งวงช้าง. (ป.; ส. หสฺต).
- อสัตถพฤกษ์ อะสัดถะพฺรึก, อัดสัดถะพฺรึก น. ชื่อต้นไม้ที่พระโคตมพุทธเจ้าประทับอยู่ใต้ต้นแล้วได้ตรัสรู้ เรียกว่า ต้นพระศรีมหาโพธิ์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ต้นโพธิ์.
- อัสสัตถพฤกษ์ อะสัดถะพฺรึก, อัดสัดถะพฺรึก น. ชื่อต้นไม้ที่พระโคตมพุทธเจ้าประทับอยู่ใต้ต้นแล้วได้ตรัสรู้ เรียกว่า ต้นพระศรีมหาโพธิ์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ต้นโพธิ์.
- หัตถกิจ น. การทำด้วยฝีมือ, การช่าง.
- หัตถศิลป์ น. ศิลปะในการผลิตสิ่งต่าง ๆ ด้วยมือ โดยถือความงามเป็นหลัก. (ป.).
- หัตถา กร มือ หัตถ์ พระหัตถ์
- หัตถินี น. ช้างพัง. (ป.).
- หัตถ์ศิลป์ ทักษะการช่าง ทักษะการทำงาน
มือถือ