หันไปทางข้าง คือ

• ท่องเที่ยวทั่วไป
  พูดนอกเรื่อง
  พูดหรือเขียนนอกประเด็น
  วกวนนอกเรื่อง

• หัน     ๑ ก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น
• หันไป     1) v. ชื่อพ้อง: เปลี่ยนใจ ตัวอย่างการใช้: เพลโตไม่ได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์มากนัก แต่ได้หันไปหาเรื่องตรรกวิทยามากกว่า 2)
• หันไปทาง     ประจันหน้ากับ เผชิญหน้ากับ เปลี่ยนทิศไปทาง หันมาทาง
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปทาง     ตกสู่ ร่วงลงสู่ หล่นไปที่ ทาง บ่ายหน้า แล่น
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• ทางข้าง     ทางผ่านสายด่วน สะพานข้ามถนน สะพานลอย
• ข้า     ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• ข้าง     น. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น
• หันไปทางขวา    ถนัดขวา น่าไว้วางใจที่สุด มีประสิทธิภาพที่สุด มีประโยชน์ที่สุด ใช้กับมือขวา ด้านขวา หมุนตามเข็มนาฬิกา
• เคลื่อนไปทางข้าง    ทำให้เดินข้าง เดินข้าง เดินเอียง เอียงตัว
• หันไปทางทะเล    ซึ่งหันไปสู่ทะเล มุ่งไปสู่ทะเล มุ่งไปทางทะเล หันไปสู่ทะเล ไปยังทะเล
• หันไปทางแกน    เป็นผลร้าย ในทิศทางตรงข้าม
• หันไปทางแผ่นดิน    ที่หันหน้ามุ่งสู่แผ่นดิน