หัวลม คือ

• น. ต้นลม, ลมต้นฤดูหนาว; เรียกไข้ที่มักเกิดเพราะถูกอากาศเย็นต้นฤดูหนาวว่า ไข้หัวลม.

• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• ลม     ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
• ไข้หัวลม    น. ไข้ที่มักเกิดเพราะถูกอากาศเย็นต้นฤดูหนาว.
• เอี่ยวลม    (ปาก) น. หุ้นลม.
• หีบลม    ที่สูบลมที่ใช้มือ ปอด หนังหุ้มที่เป็นลูกคลื่น
• หุ้นลม    (ปาก) น. หุ้นที่ไม่ได้ลงทุนเอง.
• ที่หัวล้าน    ที่หัวโล้น ที่ไม่มีขน ัที่ไม่มีผม
• หัวลิง    น. ชื่อไม้เถาชนิด Sarcolobus globosus Wall. ในวงศ์ Asclepiadaceae ผลขนาดผลส้มจีน มีสันตรงกลางคล้ายหัวลิง.
• หัวลูกศร    ลูกศร พืชจำพวก sagittaria ซึ่งมีใบคล้ายลูกศร พืชจำพวก เห็ดเมตตา สิ่งที่คล้ายลูกศร
• หัวล้าน    ๑ ว. มีหัวไร้ผมบางแห่งหรือทั้งหมด. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Merremia peltata Merr. ในวงศ์ Convolvulaceae เมล็ดมีขนตามข้าง ๆ คล้ายหัวล้าน เรียก ลูกหัวล้าน.
• มวลมนุษย์    n. ประชากรบนโลกนี้ทั้งหมดทั้งปวง ชื่อพ้อง: มนุษยชาติ, มนุษย์โลก ตัวอย่างการใช้: การทดลองยาครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อมวลมนุษย์หรือทำลายมวลมนุษย์กันแน่ clf.: คน
• เพรียวลม    ว. มีรูปร่างสูงโปร่ง สะโอดสะอง; มีรูปร่างเรียวบาง เคลื่อนไหวได้ว่องไว.
• มีหัวกลม    มีส่วนปลายใหญ่คล้ายหัว
• หัวแหลม    -แหฺลม น. ปลายแห่งแผ่นดินที่ยื่นออกไปในน้ำ. ว. ฉลาดหลักแหลม.
• หูทวนลม    v. ทำเป็นไม่ได้ยินที่พูด ตัวอย่างการใช้: ลูกสาวตัวดีทำหูทวนลมไม่ฟังที่แม่กล่าวตักเตือน

• แรงดันไฟฟ้าของหัวลมเป็นตัวเหนี่ยวนำได้อย่างปลอดภัยและจะไม่ทำร้ายผู้คน