หีน- คือ

• หีนะ-, หีนนะ-, ฮีนะ-
  ว. เลว, ทราม, ต่ำช้า. (ป., ส.).

• หี     น. อวัยวะสืบพันธุ์ของหญิงหรือสัตว์เพศเมียบางชนิด.
• หีน     หีนะ-, หีนนะ-, ฮีนะ- ว. เลว, ทราม, ต่ำช้า. ( ป. , ส. ).
• ห.น.    หน. เฮด ลูกพี่ หัวหน้า
• หัน    ๑ ก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น นิยมสร้างโบสถ์หันหน้าไปทางทิศตะวันออก, หมุน เช่น หันหน้ามาทางนี้; เปลี่ยนใจ เช่น หัน
• หั่น    ก. เอาของวางลงบนที่รองรับแล้วตัดให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ, (ปาก) ตัด เช่น หั่นงบประมาณ.
• หั้น    (ถิ่น) ว. นั้น.
• หิน    ๑ น. ของแข็งที่ประกอบด้วยแร่ชนิดเดียวหรือหลายชนิดรวมตัวกันอยู่ตามธรรมชาติ. ๒ (ปาก) ว. ยากมาก เช่น ข้อสอบหิน, เข้มงวดมาก เช่น ครูคนนี้หิน, เหี้ยมมาก, แข็งมาก, เช่น เขาเป็นคนใจหิน. ๓ ก. หัน, ผัน หรือ
• หิน-    หิน, หินนะ- ว. เลว, ทราม, ต่ำช้า, ใช้ว่า หืน ก็มี เช่น โหดหืน. (ป., ส. หีน).
• หืน    ๑ ว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นน้ำมันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ. ๒ (กลอน) ว. หิน, เลว, ทราม, ต่ำช้า. (ดู หิน ๔, หิน-).
• หื่น    ก. มีความอยากอย่างแรงกล้า (มักใช้ในทางกามารมณ์).
• หุน    น. ชื่อมาตราวัดหรือชั่งของจีน ในมาตราวัด ๑ หุน หมายถึงเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑.๕ ใน ๑๖ ของนิ้ว ในมาตราชั่ง ๕ หุน เท่ากับ ๑ เฟื้อง. (จ.).
• หุ่น    น. รูป, รูปแบบ, รูปตุ๊กตา, รูปแบบที่จำลองจากของจริงต่าง ๆ; รูปปั้นหรือแกะสลักที่ทำโกลนไว้เพื่อเป็นแบบชั่วคราว, (ปาก) รูปทรงของร่างกายเป็นต้น เช่น คนนี้หุ่นดี; ชื่อการเล่นมหรสพที่ใช้รูปหุ่นแสดงเป็นเร
• หุ้น    น. ส่วนที่ลงทุนเท่ากันในการค้าขายเป็นต้น. (เทียบ ภาษาจีนแต้จิ๋ว หุ่ง ว่า หุ้น, ส่วน); (กฎ) หน่วยลงทุนแต่ละหน่วยที่มีมูลค่าเท่า ๆ กัน ซึ่งรวมกันเป็นทุนเรือนหุ้นของบริษัทจำกัด. (อ. share).
• (นิ. สุรสีห)    มาจาก นิราศ พระบวรราชนิพนธ์ ในกรมพระราชวังบวรมหาสุรสีหนาท
• ก หัน    น. อักษร ก คู่ ในหนังสือโบราณใช้แทนไม้หันอากาศตัวหนึ่ง เป็นตัวสะกดตัวหนึ่ง เช่น จกก = จัก หลกก = หลัก.