ห่วงผ้าเช็ดปาก คือ

• ห่วงรัดผ้าเช็ดปาก

• ห่วง     น. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ผ้า     น. สิ่งที่ทำด้วยเยื่อใยเช่น ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ โดยวิธีทอหรืออัดให้เป็นผืน, มักเรียกตามลักษณะของสิ่งที่ทำ เช่น ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผ้าขนสัตว์
• ผ้าเช็ด     ผ้าที่ขาดรุ่งริ่ง เศษผ้า เศษผ้าหรือกระดาษที่ขาด เศษเนื้อ vt. เศษเนื้อเปื่อย
• ผ้าเช็ดปาก     น. ผ้าแดงหรือผ้าแดงสลับเหลืองเป็นตา ๆ สำหรับคนกินหมากใช้เช็ดปาก.
• เช็ด     ก. ทำให้แห้งหรือให้สะอาดโดยใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีผ้าหรือกระดาษเป็นต้น เช่น เช็ดน้ำตา เช็ดพื้น เช็ดถ้วยชาม, โดนถาก ๆ เช่น โดนหมัดเช็ดหน้าไป.
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• ห่วงรัดผ้าเช็ดปาก    ห่วงผ้าเช็ดปาก
• ผ้าเช็ดปากเล็ก ๆ    ผ้ารองผืนเล็กสำหรับรองจาน
• กระดาษเช็ดปาก    ผ้าอ้อม ผ้าเช็ดปาก ผ้าเช็ดหน้า ผ้ากันเปื้อน ผ้าเช็ดมือ
• ติดปาก    ก. ใช้คำใดคำหนึ่งบ่อย ๆ จนเป็นนิสัย.
• ถนัดปาก    ว. สะดวกปาก, โดยไม่กระดากปาก, (ใช้แก่กริยาพูด).
• ปิดปาก    ก. ไม่พูด หรือไม่ให้พูด เช่น ปิดปากเงียบ พยานถูกฆ่าปิดปาก.
• ผิดปาก    ก. ผิดไปจากที่พูด เช่น ผิดปากว่าเสียเมื่อไหร่ ไม่ผิดปาก.