ห้องพระบังคน คือ

• สุขา
  ส้วม
  ห้องน้ำ
  ห้องสุขา
  ห้องส้วม

• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• ห้อง     น. ส่วนของเรือนหรือตึกเป็นต้นที่มีฝากั้นเป็นตอน ๆ; ตอน เช่น พระพุทธคุณเก้าห้อง; ชั้น เช่น ห้องฟ้า.
• ห้องพระ     กลุ่มชาวยิวที่เข้าร่วมพิธีทางศาสนา ที่พักอาศัยชั่วคราว สุเหร่ายิว โบสถ์ยิว โบสถ์ศาสนายิว ศาลเจ้า สถานที่ประกอบพิธีถวายเครื่องบูชา
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พระ     พฺระ น. คำใช้แทนชื่อเรียกภิกษุสงฆ์ เช่น วัดนี้มีพระกี่องค์ พระลงโบสถ์, พระพุทธรูป เช่น ชักพระ ไหว้พระในโบสถ์, พระพุทธเจ้า หรือ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• บังคน     ( ราชา ) น. อุจจาระหรือปัสสาวะ.
• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ลงพระบังคน    (ราชา) ก. ถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะ, ถ้าถ่ายปัสสาวะ เรียกว่า ลงพระบังคนเบา, ถ้าถ่ายอุจจาระ เรียกว่า ลงพระบังคนหนัก.
• ลงพระบังคนเบา    ฉี่ ชิ้งฉ่อง ถ่ายปัสสาวะ ปัสสาวะ เบา เยี่ยว
• ห้องพระบรรทม    ห้องนอน ที่หลับที่นอน
• แต่งพระองค์    ทรงเครื่อง แต่งกาย แต่งตัว แต่งองค์ แต่งองค์ทรงเครื่อง แต่งเนื้อแต่งตัว
• พระบังคนหนัก    มูล อาจม อุจจาระ