ห้องลุกไหม้ คือ

• กล่องสัญญาณเตือนไฟ
  ห้องเตา

• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• ห้อง     น. ส่วนของเรือนหรือตึกเป็นต้นที่มีฝากั้นเป็นตอน ๆ; ตอน เช่น พระพุทธคุณเก้าห้อง; ชั้น เช่น ห้องฟ้า.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุก     ก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. ( จารึกสยาม );
• ลุกไหม้     v. อาการที่โหมไหม้ทั่วเต็มที่ , , ชื่อพ้อง: เผาไหม้, ลุกโหม, ลุกโชน ตัวอย่างการใช้: เครื่องยนต์บางชิ้นทำงานบกพร่อง
• ไห     น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
• ไหม     ๑ น. ชื่อผีเสื้อชนิด Bombyx mori ในวงศ์ Bombycidae ตัวอ้วนป้อมมีขนสีขาวและสีครีมคลุมเต็ม ปีกมีลายเส้นสีน้ำตาลอ่อนพาดตามขวางหลายเส้น
• ไหม้     ๑ ก. ติดเชื้อไฟ, ลุก, เผา, (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน). ว. ถูกความร้อนจนเกรียมหรือจนเป็นถ่าน เช่น ข้าวไหม้; เกรียม, ดำคล้ำ, (ใช้แก่ผิว). ๒ ดู
• ซึ่งลุกไหม้    ซึ่งลุกเป็นไฟ
• ปักไหม    ปัก
• ผักไหม    ดู กระพังโหม.
• หมกไหม้    ว. ร้อนระอุ เช่น ตกนรกหมกไหม้, มีความทุกข์มาก เช่น หัวอกหมกไหม้.
• ลุกไหม้อย่างต่อเนื่อง    ลุกโชนอย่างต่อเนื่อง
• ลุกไหม้ได้    ติดไฟได้ง่าย มีอารมณ์รุนแรงได้ง่าย ยุยงได้ง่าย ลุกเป็นไฟได้