หํา คือ

• เจ้าเด็ก
  เด็กน้อย
  ไอ้หนู
  ลูกอัณฑะ
  ไข่หํา

• ห่า    ๑ น. ชื่อผีจำพวกหนึ่ง ถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรง เป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก (อหิวาตกโรค) กาฬโรค จึงเรียกโรคนี้ว่า โรคห่า. ๒ (โบ) น. หน่วยวัดปริมาณน้ำฝนโดยกำหนดว่า ถ้าตกลงมาเต
• ห้า    น. จำนวนสี่บวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๕ ตกในราวเดือนเมษายน.
• ตีห้า    ห้านาฬิกา
• ที่ห้า    ที่ 5
• ผีห่า    (ปาก) น. ผีจำพวกหนึ่งถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรงเช่น อหิวาตกโรค กาฬโรค, เรียกโรคเช่นนั้นว่า โรคห่า.
• หักหน้า    ก. ทำหรือพูดโดยเจตนาให้อีกฝ่ายหนึ่งได้อาย.
• หันหน้า    (สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.
• หัวข้อนํา    คําชี้นํา คําแนะ
• หัวค่ํา    ค่ํา
• หัวป่า    น. คนทำอาหาร ในคำว่า แม่ครัวหัวป่า พ่อครัวหัวป่า, โบราณเขียนเป็น หัวป่าก์.
• หัวหน้า    น. ผู้เป็นใหญ่ในหมู่หนึ่ง ๆ.
• หัวเก่า    ว. นิยมของเก่า, นิยมตามแบบเก่า, (ปาก) ครึ, ไม่ทันสมัย.
• หัวเข่า    น. อวัยวะตรงที่ปลายกระดูกต้นขากับหัวกระดูกแข้งต่อกัน, เข่า ก็ว่า.
• หัวเข้า    น. หัวของตัวหนังสือที่ม้วนเข้าอยู่ภายในเส้นกรอบของตัวอักษร เช่น ตัว ถ ตัว ผ, ตรงข้ามกับ หัวออก. (ดู หัวออก).
• หัวเต่า    น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฤคศิระ มี ๓ ดวง, ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคเศียร ดาวมฤคศิรัส ดาวมิคสิระ หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก.

• เพื่อสุขอนามัยที่ดีโปรดวางผลิตภัณฑ์บนพื้นผิวที่เหมาะสมกับอาหาร เช่น ถาดหรือกระดําษที่สํามํารถสัมผัสอําหํารได้