อดิศัย คือ

• อะดิไส
  ว. เลิศ, ประเสริฐ. (ส.; ป. อติสย).

• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• อดิ     ดู อติ .
• ศีลอด    สีน- น. การถือบวชของชาวมุสลิม ไม่ดื่มไม่กินอะไรเลยตลอดเวลากลางวันตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นจนถึงพระอาทิตย์ตกในเดือนเราะมะฎอน อันเป็นเดือนที่ ๙ แห่งปีในศาสนาอิสลามนับแบบจันทรคติ.
• ศันสนีย์    -สะนี ว. พึงสรรเสริญ, พึงชม. (ส. ศํสนีย).
• ศัพท์ย่อ    การหดสั้น การหดเกร็ง
• ศัพท์ย่อย    ลูกคํา ศัพท์ตาม
• ศิวาลัย    น. ที่ประทับของพระศิวะ; ที่อยู่อันเกษมสุข.
• นิรัติศัย    -รัดติไส (แบบ) ว. พิเศษยิ่ง, ประเสริฐยิ่ง. (ส. นิรฺ + อติศย).
• พลาดิศัย    ว. มีกำลังยิ่ง. (ส. พล + อติศย).
• ศูนย์วิจัย    หน่วยงานวิจัย
• เจดีย์ทิศ    น. เจดีย์บริวารตั้งอยู่บนฐานไพทีหรือลานประทักษิณล้อมเจดีย์ประธาน มี ๔ องค์ เหมือนดังประจำทิศต่าง ๆ ตามคตินิยมทางจักรวาล.
• ทอดหุ่ย    (ปาก) ว. อาการที่ไม่เอาธุระปล่อยให้เป็นไปตามเรื่องตามราว, อาการที่ปล่อยอารมณ์ตามสบาย, มักใช้ประกอบคำนอน ว่า นอนทอดหุ่ย.
• อดีตสมัย    อะดีดตะกาน, -ตะสะไหฺม น. เวลาที่ล่วงแล้ว.
• อดีตเมีย    ภรรยาเก่า เมียเก่า
• ศิลปินผู้ยิ่งใหญ่    นักวาดรูปที่มีชื่อเสียงในอดีต