อนันตร- คือ
อะนันตะระ-
ว. ไม่มีระหว่าง, ติดต่อกันเรื่อยไป. (ป., ส.).
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- อนันต อะนันตะ-, อะนัน ว. ไม่มีสิ้นสุด, มากล้น, เช่น อนันตคุณ คุณอนันต์. ( ป. ).
- อนันตร อะนันตะระ- ว. ไม่มีระหว่าง, ติดต่อกันเรื่อยไป. ( ป. , ส. ).
- ตร หล่อ
- ครูสอนดนตรี ครูดนตรี
- อนันตริยกรรม -ตะริยะกำ น. กรรมที่ให้ผลไม่เว้นระยะ คือ กรรมที่เป็นบาปหนักที่สุด มี ๕ อย่าง คือ ๑. ฆ่าบิดา ๒. ฆ่ามารดา ๓. ฆ่าพระอรหันต์ ๔. ทำให้พระกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด ๕. ทำให้สงฆ์แตกแยกกัน. (ป. อนนฺตริยกมฺ
- แอนติอิเล็กตรอน น. โพซิตรอน. (อ. antielectron).
- ดนตรีสามตอน ละครหรือนวนิยายสามเรื่อง
- เคลื่อนเป็นเส้นตรง มีลักษณะเป็นเส้นตรง เกิดจากเส้นตรง เป็นเส้นตรง
- ภาพยนตร์ที่ฉายเป็นตอน ๆ adj ที่ต่อเนื่องกัน สิ่งตีพิมพ์ สิ่งที่ต่อเนื่องกัน
- ตรีเนตร น. ชื่อหนึ่งของพระอิศวร แปลว่า ผู้มีนัยน์ตา ๓ ตา โบราณมักเรียกว่า พระอินสวน และเขียนเป็น พระอินศวร ต่อมาจึงใช้เพี้ยนไป หมายถึง พระอินทร์. (ส. ตฺริเนตฺร).
- ภาพยนตร์ที่ฉายเป็นตอนต่อกัน สิ่งที่ต่อเนื่องกัน สิ่งพิมพ์ที่ต่อเนื่องกัน
- อนันต- อะนันตะ-, อะนัน ว. ไม่มีสิ้นสุด, มากล้น, เช่น อนันตคุณ คุณอนันต์. (ป.).
- อนันต์ อะนันตะ-, อะนัน ว. ไม่มีสิ้นสุด, มากล้น, เช่น อนันตคุณ คุณอนันต์. (ป.).
- อนุตร อะนุดตะระ- ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. (ป., ส. อนุตฺตร).