อย่างปุกปุย คือ

• อย่างเป็นขนปุย

• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• อย่า     หฺย่า ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.
• อย่าง     หฺย่าง น. วิธี, แบบ, เยี่ยง, เช่น ทำอย่างนี้ เขียนอย่างนั้น, ลักษณนามบอกจำนวน หมายถึง ชนิด, สิ่ง, เช่น ทำกับข้าวไว้ ๒ อย่าง ทำงานหลายอย่าง. ว.
• ย่า     น. แม่ของพ่อ, เมียของปู่, ญาติผู้หญิงที่เป็นชั้นเดียวกันกับแม่ของพ่อ.
• ย่าง     ๑ ก. ทำให้สุกด้วยการวางไว้เหนือไฟ เพื่อให้สุกระอุทั่วกัน หรือให้แห้ง มักใช้แก่ของสด โดยปรกติใช้เวลานานกว่าปิ้ง เช่น ย่างไก่ ย่างหมู. ว.
• ปุ     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
• ปุก     ๑ ว. เรียกเท้าที่พิการมีรูปดังกำปั้นว่า เท้าปุก. ๒ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.
• ปุกปุย     ว. มีขนหรือใยฟูรุงรัง.
• ปุย     ๑ น. ของที่เป็นใยฟูอย่างสำลีหรือขนสัตว์บางชนิด เช่น ปุยฝ้าย ปุยสำลี สุนัขขนเป็นปุย. ๒ ดู กระโดน .
• อย่างปิติยินดี    อย่างมีความสุข
• อย่างปลอดภัย    อย่างไม่บุบสลาย อย่างไม่เสียหาย โดยสวัสดิภาพ
• เอามาใส่ให้อย่างปกปิดหรือคดโกง    หลอกขาย หลอกใส่เข้าไป
• เดินทางอย่างปลอดภัย    ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
• อย่างปกติ    อย่างธรรมดา อย่างเป็นประจำวัน
• อย่างปิดบัง    อย่างลับๆ อย่างลึกลับ อย่างเป็นส่วนตัว อย่างแอบแฝง