เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

อย่างสุภาพอ่อนโยน คือ

การออกเสียง:
"อย่างสุภาพอ่อนโยน" การใช้"อย่างสุภาพอ่อนโยน" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • อย่างถ่อมตน
    อย่างนอบน้อม
    อย่างว่าง่าย
  • อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
  • อย่า     หฺย่า ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.
  • อย่าง     หฺย่าง น. วิธี, แบบ, เยี่ยง, เช่น ทำอย่างนี้ เขียนอย่างนั้น, ลักษณนามบอกจำนวน หมายถึง ชนิด, สิ่ง, เช่น ทำกับข้าวไว้ ๒ อย่าง ทำงานหลายอย่าง. ว.
  • อย่างสุภาพ     อย่างอ่อนน้อม อย่างเรียบร้อย อย่างมีกิริยาเรียบร้อย อย่างมีมารยาท อย่างอ่อนโยน อย่างเรียบง่าย อย่างเรียบๆ อย่างดี อย่างสวยงาม
  • ย่า     น. แม่ของพ่อ, เมียของปู่, ญาติผู้หญิงที่เป็นชั้นเดียวกันกับแม่ของพ่อ.
  • ย่าง     ๑ ก. ทำให้สุกด้วยการวางไว้เหนือไฟ เพื่อให้สุกระอุทั่วกัน หรือให้แห้ง มักใช้แก่ของสด โดยปรกติใช้เวลานานกว่าปิ้ง เช่น ย่างไก่ ย่างหมู. ว.
  • สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
  • สุภ     สุบพะ- น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. ( ป. ; ส. ศุภ).
  • สุภา     น. ตุลาการ.
  • สุภาพ     ว. เรียบร้อย เช่น เขาแต่งกายสุภาพตามกาลเทศะและความนิยม, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, เช่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ไม่กระโชกโฮกฮาก.
  • สุภาพอ่อนโยน     adj. ประพฤติตัวเรียบร้อยมีสัมมาคารวะเป็นผู้ดี , ชื่อพ้อง: สุภาพ, เรียบร้อย, อ่อนโยน, สุภาพเรียบร้อย ตัวอย่างการใช้:
  • ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
  • ภาพ     พาบ, พาบพะ- น. ความ, ความมี, ความเป็น, มักใช้ประกอบเป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น มรณภาพ ว่า ความตาย; รูปที่ปรากฏเห็นหรือนึกเห็น เช่น ภาพทิวทัศน์
  • พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
  • อ่อน     ว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน; ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าวอ่อน;
  • อ่อนโยน     ว. มีกิริยาวาจานิ่มนวล.
  • อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
  • โย     ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
  • โยน     ๑ ก. ซัดให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งพ้นไปจากตัวโดยวิธีหงายมือ เช่น โยนสตางค์ โยนของ, เคลื่อนไหวหรือทำให้เคลื่อนไหวอย่างแรงจากที่เดิม เช่น
ประโยค
  • สำหรับการอยู่ในโอวาทอย่างสุภาพอ่อนโยน
  • จริงแท้แน่นอนครับ ผมได้รับการปฏิบัติ อย่างสุภาพอ่อนโยนด้วยความกรุณา