อรรถ- คือ

• อัด, อัดถะ-
  น. เนื้อความ เช่น แปลโดยอรรถ, คำที่ยังไม่ได้แปลความหมาย เช่น คำอรรถ. (ส. อรฺถ; ป. อตฺถ).

• อร     อะระ- น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. ( ป. , ส. ). ๒ ออน, ออระ ( กลอน ) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. ( นิ.
• อรรถ     อัด, อัดถะ- น. เนื้อความ เช่น แปลโดยอรรถ, คำที่ยังไม่ได้แปลความหมาย เช่น คำอรรถ. ( ส. อรฺถ; ป. อตฺถ).
• รถ     รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
• รถ-     รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
• อรรถกร    อัดถะกอน ว. ให้ประโยชน์, เป็นประโยชน์. (ส. อรฺถกร).
• อรรถกวี    อัดถะกะวี น. กวีผู้มีความสามารถในการแต่งร้อยกรองตามความเป็นจริง.
• อรรถคดี    อัดถะคะดี (กฎ) น. เรื่องที่ฟ้องร้องกันในศาล.
• อรรถบท    อัดถะบด น. แก่นเรื่อง, เนื้อความ, หัวข้อ, สาระ.
• อรรถรส    อัดถะรด น. รสแห่งถ้อยคำ, ถ้อยคำที่ทำให้เกิดความซาบซึ้ง, ถ้อยคำที่ทำให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ.
• เชิงอรรถ    น. คำอธิบายหรือข้ออ้างอิงที่เขียนหรือพิมพ์ไว้ที่ส่วนล่างของหน้าหนังสือหรือตอนท้ายของเรื่อง.
• (อรรถศาสน์)    มาจาก อรรถศาสน์ พระนิพนธ์ ในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาวชิรญาณวโรรส พิมพ์ครั้งที่ ๓ พ.ศ. ๒๔๕๙
• อรรถกถา    อัดถะกะถา น. คัมภีร์ที่อธิบายความพระบาลี, คัมภีร์ที่ไขความพระไตรปิฎก. (ส. อรฺถ + กถา; ป. อตฺถกถา, อฏฺกถา).
• อรรถาธิบาย    ก. ขยายความ, อธิบายความ. น. การขยายความ, การอธิบายความ.
• อรรถาภิธาน    คลังคำ
• เอื้อนอรรถ    (กลอน) ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้แก่กิริยาที่ทำทีอิดเอื้อนไม่ใคร่พูดออกมาง่าย ๆ.