อวชาต- คือ

• อะวะชาด, อะวะชาดตะ-
  ว. มีกำเนิดเลว, ต่ำช้า. (ป., ส.).

• อวชาต     อะวะชาด, อะวะชาดตะ- ว. มีกำเนิดเลว, ต่ำช้า. ( ป. , ส. ).
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• ชาต-     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• อวชาตบุตร    น. บุตรที่มีคุณสมบัติต่ำกว่าบิดามารดา. (ส. อวชาตปุตฺร; ป. อวชาตปุตฺต).
• ชีวชาติ    ชีววิทยา
• นวชาต    ว. ใหม่. (ส.).
• สัตวชาติ    น. สัตว์, หมู่สัตว์.
• อวชัย    อะวะ- น. ความเอาไว้ในเงื้อมมือ, การปราบปราม. (ป., ส.).
• ซึ่งหวาดกลัวชาวต่างชาติ    ซึ่งกลัวคนต่างชาติ
• ชีวชาติจุลภาคในดิน    จุลินทรีย์ดิน พฤกษชาติจุลภาคในดิน สัตวชาติจุลภาคในดิน
• สัตวชาติจุลภาคในดิน    จุลินทรีย์ดิน ชีวชาติจุลภาคในดิน พฤกษชาติจุลภาคในดิน
• เครื่องแต่งตัวชุดราตรีของผู้ชาย    โบว์สีขาวที่ผู้ชายผูกเมื่อแต่งชุดราตรี
• ชาวชวา    ชาวอินโดนิเชีย
• เชี่ยวชาญ    ว. สันทัดจัดเจน, ช่ำชอง, มีความชำนิชำนาญมาก.