อวัสดา คือ
อะวัดสะดา
น. ฐานะ, ความเป็นอยู่; เวลา, สมัย. (ส. อวสฺถา; ป. อวตฺถา).
- วัส วัดสะ- น. ฝน, ฤดูฝน; ปี. ( ป. ; ส. วรฺษ).
- สด ว. ใหม่ ใช้แก่ลักษณะของสิ่งต่าง ๆ ที่ได้มาหรือผลิตขึ้นใหม่ ๆ ยังไม่ทันเสื่อมหรือเสียคุณภาพของสิ่งนั้น คือ ไม่เหี่ยวแห้ง ซีดจาง
- ดา ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
- พิสดาร พิดสะดาน ว. กว้างขวาง, ละเอียดลออ (ใช้แก่เนื้อความ) เช่น ประวัติศาสตร์ฉบับพิสดาร มีความพิสดารดังนี้; (ปาก) แปลกพิลึก เช่น เล่นพิสดาร. (ส. วิสฺตาร; ป. วิตฺถาร).
- ภรัสดาษ พฺรัดสะดาด (โบ) น. ภรรดา, ผัว.
- ภัสดา พัดสะ- น. ภรรดา, ผัว. (ส. ภฺรตฺฤ; ป. ภตฺตา).
- มนัสดาป มะนัดสะดาบ น. ความร้อนใจ. (ส.).
- ลุโสดา ก. บรรลุโสดาปัตติผลเป็นพระโสดาบัน; (ปาก) หมดกิเลส, รอบรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ฉันยังไม่ลุโสดานี่; บรรลุโสดา ก็ว่า.
- ศาสดา สาดสะดา น. ผู้ตั้งลัทธิศาสนา เช่น ศาสดาทั้ง ๖, คำเรียกพระพุทธเจ้าว่า พระบรมศาสดา. (ส. ศาสฺตา; ป. สตฺถา).
- โสดา ๑ น. ผู้ฟัง. (ป. โสตา; ส. โศฺรตฺฤ). ๒ น. “ผู้แรกถึงกระแสธรรม (พระนิพพาน)” เป็นชื่อพระอริยบุคคลชั้นต้นใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์, บางทีก็เรียกสั้น ๆ ว่า พระโสดา. (ป
- กังสดาล -สะดาน น. ระฆังวงเดือน เช่น แว่วสำเนียงเสียงระฆังกังสดาล. (อิเหนา).
- พระภัสดา ผัว สามี สวามี ฝาละมี พระสามี พระสวามี
- โสดาบัน น. “ผู้แรกถึงกระแสธรรม (พระนิพพาน)” เป็นชื่อพระอริยบุคคลชั้นต้นใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์, บางทีก็เรียกสั้น ๆ ว่า พระโสดา. (ป. โสตาปนฺน; ส. โสฺรตสฺ + อาปนฺน).
- ศิลปะหรือวิธีการประดับตกแต่งด้วยชิ้นดาษพลาสติกหรือวัสดุแบบอื่น ๆ สิ่งที่เกิดจากศิลปะหรือวิธีการดังกล่าว
- แสดงโอ้อวด อวดโก้ เดินโอ้อวด เหยีดหยาม โบก สะบัดพลิ้ว โอ้อวด โอ้อวดด้วยตัวเอง
มือถือ