ออกท่าออกทาง คือ

• ก. แสดงกิริยาอาการเป็นท่าทางต่าง ๆ.

• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• ออกท่า     ก. แสดงกิริยาอาการเป็นท่าทางต่าง ๆ.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ท่า     ๑ น. ฝั่งน้ำสำหรับขึ้นลงหรือจอดเรือ, ท่าน้ำ ก็เรียก, ที่สำหรับขึ้นลงริมน้ำ เช่น ท่าข้าม; โดยปริยายหมายถึงที่จอดยานพาหนะบางชนิด เช่น ท่าเกวียน
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• การออกท่าออกทาง    การชี้มือชี้ไม้ การแสดงท่าทาง การให้สัญญาณ
• ออกนอกทาง    เดินผิดทาง
• ออกนอกทิศทาง    ออกนอกประเด็น
• ออกทีวี    ออกรายการทีวี ออกรายการโทรทัศน์ ออกโทรทัศน์
• ออกทุกข์    ก. เลิกไว้ทุกข์.
• ออกทุน    ก. ลงทุน, จ่ายเงินทำทุน.
• การออกนอกลู่นอกทาง    ความผิดปกติ ความวิปริต
• ซึ่งออกนอกลู่นอกทาง    นำไปในทางผิด บิดเบือน ใช้ในทางผิด