ออเซาะ คือ

• ก. ฉอเลาะ, ประจบประแจง.

• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• เซา     ก. หยุดชะงัก, หย่อนลงกว่าเดิม, เพลาลง. ว. ง่วงงุน, เหงาหงอย.
• เซาะ     ก. ทำให้กร่อนหรือร่อยหรอเข้าไปทีละน้อย เช่น น้ำเซาะตลิ่ง เซาะรูให้กว้าง. น. ซอกเขาเล็ก ๆ ที่น้ำเซาะให้เป็นทางลงมา.
• ซา     ๑ น. ชื่อเรือโบราณชนิดหนึ่ง. ๒ ก. ลดน้อยถอยลงกว่าที่เป็นอยู่, บรรเทาเบาลงกว่าที่เป็นอยู่, เช่น ฝนซา ไฟซา.
• ออดอ้อนออเซาะ    ฉอเลาะ ประจบประแจง
• กัดเซาะ    กัดกร่อน กร่อน เซาะ
• ซะเซาะ    (กลอน) ก. เซาะ, ทำให้แหว่งเข้าไป, ทำให้พังเข้าไป.
• เซาะด้วยพลั่วหรือเสียม    ตักด้วยพลั่วหรือเสียม แซะด้วยพลั่วหรือเสียม
• การกัดเซาะ    การกร่อน การกัดกร่อน
• การเซาะ    การกร่อน การกัด การสึก การสึกกร่อน
• ซึ่งกัดเซาะ    ซึ่งกัดกร่อน
• ถูกกัดเซาะ    ทําให้กร่อน
• เครื่องเซาะ    เครื่องตัก เสียม พลั่ว
• เซาะลาย    ก. ทำให้เป็นลวดลายหรือรอยลึก.

• และเธอก็ทำหน้าตาออเซาะแบบที่ไม่เคยทำให้คุณเห็น
• พวกเขาถูกจ้างให้มาออเซาะเธอ
• เค้ากำลังออเซาะกับสาวๆ ..
• คอยออเซาะท่านหญิงอาริน