อักษรสาส์น คือ
อักสอระสาน, อักสอนสาด
น. จดหมายของประธานาธิบดีหรือประมุขของประเทศซึ่งมีชื่อเป็นอย่างอื่นที่ใช้ในการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ, เขียนเป็น อักษรสาสน (อ่านว่า อักสอนสาน) ก็ได้.
- อัก น. เครื่องสำหรับคัดด้ายหรือไหม มีรูปคล้ายระวิง สำหรับพันด้ายหรือไหมเป็นตอน ๆ ตามลำดับเส้นใหญ่และเล็ก.
- อักษร อักสอน, อักสอระ-, อักสอน- น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. ( ส. ; ป. อกฺขร).
- กษ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
- รส น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาส์น สาน, สาสะนะ-, สาดสะนะ-, สาด, สาน น. คำสั่ง, คำสั่งสอน, เช่น สาสนธรรม;
- อักษรสาสน อักษรสาสน์
- อักษรสาสน์ n. จดหมายของประธานาธิบดีหรือประมุขของประเทศ ซึ่งมีชื่อเป็นอย่างอื่นที่ใช้ในการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ ชื่อพ้อง: อักษรสาสน clf.: ฉบับ
- อักษรสูง อักสอน- น. พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา ผันได้ ๓ เสียง มี ๒ รูป คือ ผันด้วยวรรณยุกต์ fig0202.jpg (ไม้โท) เป็นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ fig0203.jpg (ไม้ตรี) เป็นเสียงโท เช่น ขา ข่า ข้า ค
- อักษรสมัย อักสอนสะไหฺม น. วิชาหนังสือว่าด้วยการอ่านการเขียน. (ส.).
- อักษรสะกด การสะกดคำ การสะกดอักษร ตัวสะกด
- อักษรจีน ฮั่นจื้อ
- นักพิสูจน์อักษร คนตรวจปรู๊ฟ
- อักษรลาติน อักษรโรมัน
- อักษรโรมัน อักษรลาติน