อันเตวาสิก คือ

• น. “ชนผู้อยู่ในภายใน” หมายถึง ศิษย์ที่อยู่ในปกครองหรือที่อาศัยอยู่กับอาจารย์ จะเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ก็ได้, คู่กับ อาจารย์. (ป.).

• อัน     น. สิ่ง, ชิ้น; ทะลาย เช่น อันหมาก อันมะพร้าว; คำบอกลักษณะสิ่งของซึ่งโดยปรกติมีลักษณะแบนยาวหรือเป็นชิ้นเป็นแผ่นเป็นต้น,
• อันเต     คำใช้เป็นส่วนหน้าสมาส หมายความว่า ภายใน.
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• ธรรมันเตวาสิก    ทำมัน- น. อันเตวาสิก (ศิษย์) ผู้เรียนธรรมวินัย. (ส.; ป. ธมฺมนฺเตวาสิก).
• ลูกสัตว์กินเนื้อ    ตัวผู้หนุ่ม
• สัตว์กินเนื้อ    n. สัตว์ที่กินเนื้อเป็นอาหาร ตัวอย่างการใช้: สิงโตเป็นสัตว์กินเนื้อที่มีความดุร้ายมาก จนได้รับฉายาว่า เจ้าป่า
• อันเตบุริก    น. ข้าราชการในราชสำนัก. (ป.).
• อันเตปุริก    น. ข้าราชการในราชสำนัก. (ป.).
• สัตว์ที่ล่าสัตว์อื่นเป็นอาหาร    บุคคลที่น่ารังเกียจ บุคคลที่เป็นภัยต่อสังคม พยาธิสัตว์หรือแมลงที่มีภัย
• เตินเต่อ    ว. สั้นหรือสูงเกินควร เช่น นุ่งผ้าสั้นเตินเต่อ นุ่งผ้าสูงเตินเต่อ, เต่อ ก็ว่า.
• กีฬาล่าสัตว์    การล่าสัตว์
• คนหรือสัตว์อ้วนเตี้ยหรือหนา    คนหรือสัตว์ที่อ้วนม่อต้อ สิ่งที่สั้น หนาและหยาบ
• พ่อค้าสัตว์ปีก    คนเลี้ยงเป็ดไก่ พ่่อค้าสัตว์ปีก