อัศว- คือ

• อัดสะวะ-
  น. ม้า. (ส.; ป. อสฺส).

• อัศว     อัดสะวะ- น. ม้า. ( ส. ; ป. อสฺส).
• อัศวมุข    ว. มีหน้าเป็นหน้าม้า. (ส.; ป. อสฺสมุขี).
• อัศวมุขี    ว. มีหน้าเป็นหน้าม้า. (ส.; ป. อสฺสมุขี).
• อัศวยุช    อัดสะวะ- น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อัศวินี มี ๗ ดวง, ดาวคอม้า ดาวคู่ม้า ดาวม้า หรือ ดาวอัสสนี ก็เรียก.
• อัศวรักษ์    เจ้าหน้าที่ดูแลม้าของราชสํานัก
• อัศวิน    อัดสะวิน น. นักรบขี่ม้า, นักรบที่กล้าหาญ, ผู้ที่ได้รับยกย่องว่าเป็นคนเก่ง; ชื่อเทวดาคู่หนึ่งซึ่งทรงรถนำหน้ารถพระอาทิตย์มาก่อนเวลารุ่งสาง เป็นบิดาของนกุลและสหเทพในมหากาพย์เรื่องมหาภารตะ. (ส.).
• อัศวินี    อัดสะ- น. ดาวฤกษ์ที่ ๑ มี ๗ ดวง เห็นเป็นรูปคอม้าหรือหางหนู, ดาวคอม้า ดาวคู่ม้า ดาวม้า หรือ ดาวอัศวยุช ก็เรียก.
• อิศวร    อิสวน น. ชื่อเรียกพระศิวะซึ่งเป็นพระเจ้าองค์หนึ่งของพราหมณ์; ความเป็นเจ้าเป็นใหญ่, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส และแผลงเป็น เอศวร เช่น นเรศวร ราเมศวร, ใช้ย่อเป็น อิศร (อ่านว่า อิสวน) ก็มี เช่น ใยยกพระธ
• อีศวร    -สวน น. อิศวร. (ส.).
• อัศวานึก    อัดสะวานึก น. กองทัพม้า, เหล่าทหารม้า, เป็นส่วนหนึ่งแห่งกระบวนทัพโบราณ ซึ่งเรียกว่า จตุรงคพล จตุรงคโยธา จตุรงคเสนา หรือจตุรงคินีเสนา มี ๔ เหล่า ได้แก่ ๑. หัตถานึก (กองทัพช้าง, เหล่าทหารช้าง) ๒. อั
• อัศวินหนุ่ม    ชายโสด ผู้ได้รับปริญญาตรี สัตว์ตัวผู้ที่ไม่มีเมีย
• อัศวเมธ    น. ชื่อพระราชพิธีเพื่อประกาศพระบรมเดชานุภาพของพระราชาธิราชในวรรณคดีอินเดีย โดยจะทรงปล่อยม้าอุปการพร้อมทั้งกองทัพให้เข้าไปในประเทศต่าง ๆ ถ้าประเทศใดไม่ยอมอ่อนน้อมกองทัพจะเข้าโจมตี เมื่อครบ ๑ ปีแล้วกอ
• ผู้รับใช้อัศวิน    คำที่ใช้เติมหลังนามสกุลสุภาพบุรุษในเวลาเขียนจดหมายใช้อักษรย่อว่าesq. ผู้มีตำแหน่งต่ำกว่าอัศวินชั้นหนึ่ง
• อัศวินที่ขี่ม้า    นักรบบนหลังม้า
• อัศวินม้าขาว    (สำ) น. ผู้ที่มาช่วยแก้ไขสถานการณ์ที่คับขันให้กลับดีขึ้น.