อาทาน คือ

• น. การถือเอา, การรับ, การยึดถือ, มักใช้เป็นส่วนท้ายศัพท์ เช่น อุปาทาน สมาทาน. (ป., ส.).

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาน     ๑ ทานะ-, ทานนะ- น. การให้, มักใช้ประกอบท้ายคำอื่น เช่น ธรรมทาน วิทยาทาน; สิ่งที่ให้ มักหมายถึงเงินหรือสิ่งของที่คนให้แก่คนยากจน, เป็นธรรมข้อ ๑
• ทําทาน    บําเพ็ญทาน ให้ทาน บริจาคทาน
• น่าทาน    อร่อย ถูกปาก น่ารับประทาน โอชะ โอชา มีรสกลมกล่อม
• ปาทาน    น. เรียกแขกเผ่าหนึ่งส่วนใหญ่อยู่ในอัฟกานิสถาน ว่า แขกปาทาน. (ฮ. ปฐาน).
• อาทาตา    น. ผู้ถือเอา, ผู้รับ. (ป.; ส. อาทาตฺฤ).
• เอาทาร    -ทาน ว. สูง, เลิศ, ประเสริฐ, ยิ่งใหญ่; ซื่อตรง, มีความจริงใจ; สุภาพ; ถูกต้อง. (แผลงมาจาก อุทาร).
• สมาทาน    สะมา- ก. รับเอาถือเอาเป็นข้อปฏิบัติ เช่น สมาทานศีล. (ป., ส.).
• อุปาทาน    อุปาทาน, อุบปาทาน น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. (ป.).
• อาทาคามา    ชิลี สาธารณรัฐชิลี คอนเซปซิโอ คัวติน คูริโค ซานติอาโก ทาราปาคา ทาลคา นูเบิล มัวลี มากัลลาเนส มาลลิโค วาลดิเวีย วาลปาไรโซ อันโตฟากัสตา อาคองคากัว อารัวโค โคคิมโบ โคลชากัว โอซอร์โน โอฮิกกินส์
• เอาทารย์    -ทาน น. ความมีใจโอบอ้อม, ความเป็นคนใจบุญ, ความเผื่อแผ่. (ส. เอาทารฺย).
• เอาทุกทาง    ทําทุกอย่าง
• กระยาทาน    น. เครื่องบริจาค. (จารึกสยาม).
• การทําทาน    การทําบุญ การทําบุญกุศล การทําบุญทํากุศล การทําบุญทําทาน การทําบุญสุนทาน

• หมอจิตใจไม่ดีคนนั้น อาทานไม่ลง