อาบน้ําอาบท่า คือ

• อาบน้ํา

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาบ     ก. เอาน้ำรดตัวหรือลงในน้ำทั้งตัว เพื่อแก้ร้อนหรือชำระล้างเหงื่อไคลเป็นต้น เรียกว่า อาบน้ำ; ชโลม, ทา, ทำให้ซึมซาบ, เช่น อาบน้ำรัก ลูกศรอาบยาพิษ;
• อาบน้ํา     สรงน้ํา อาบ อาบน้ําอาบท่า ชําระล้าง รดน้ํา ลงสรง ล้าง ชะล้าง ชําระ ทําความสะอาด ชําระร่างกาย ชําระล้างร่างกาย ทําความสะอาดร่างกาย ล้างตัว ว่ายน้ํา
• บน     ๑ ก. ขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยโดยให้คำมั่นว่าจะให้สิ่งของตอบแทนหรือทำตามที่ให้สัญญาไว้เมื่อเป็นผลสำเร็จ, บนบาน ก็ว่า. ว. เบื้องสูง,
• น้ํา     น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
• บท     ๑ บด, บดทะ- น. ข้อความเรื่องหนึ่ง ๆ หรือตอนหนึ่ง ๆ เช่น บทที่ ๑ บทที่ ๒; กำหนดคำประพันธ์ที่ลงความตอนหนึ่ง ๆ เช่น โคลง ๔ สุภาพ ๔ บาท เป็น ๑ บท;
• ท่า     ๑ น. ฝั่งน้ำสำหรับขึ้นลงหรือจอดเรือ, ท่าน้ำ ก็เรียก, ที่สำหรับขึ้นลงริมน้ำ เช่น ท่าข้าม; โดยปริยายหมายถึงที่จอดยานพาหนะบางชนิด เช่น ท่าเกวียน
• อาบน้ำอาบท่า    สรงน้ำ อาบน้ำ
• ที่อาบน้ํา    ห้องน้ํา อ่างอาบน้ํา ห้องอาบน้ํา
• ชุดอาบน้ํา    ชุดว่ายน้ํา
• ห้องอาบน้ํา    ห้องน้ํา ที่อาบน้ํา สุขา ส้วม ห้องสุขา
• อ่างอาบน้ํา    ห้องน้ํา ที่อาบน้ํา อ่างน้ํา อ่างล้างชาม อ่างล้างมือและหน้า
• อาบน้ำ    สรงน้ำ อาบน้ำอาบท่า
• ผ้าอาบ    น. ผ้าที่พระภิกษุสามเณรใช้ผลัดอาบน้ำ.
• ที่อาบน้ำ    โรงอาบน้ำ