อามิส- คือ

• อามิด, อามิดสะ-
  น. สิ่งของวัตถุเครื่องล่อใจมีเงินเป็นต้น, เช่น อย่าเห็นแก่อามิสสินจ้าง. (ส. อามิษ; ป. อามิส).

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาม     ๑ ว. ไม่ เช่น เลี้ยงลาอามสาย, หนึ่งจงเลี้ยงม่ามอ่ามสาย. ( ไตรภูมิ ). (ไทยใหญ่ อ่ำ ว่า ไม่). ๒ ( โบ ) น. เรียกลูกสาวคนที่ ๓ ว่า ลูกอาม.
• อามิส     อามิด, อามิดสะ- น. สิ่งของวัตถุเครื่องล่อใจมีเงินเป็นต้น, เช่น อย่าเห็นแก่อามิสสินจ้าง. ( ส. อามิษ; ป. อามิส).
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิส     มิดสะ-, มิดสะกะ- ว. เจือ, ปน, คละ. ( ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).
• มิส-     มิดสะ-, มิดสะกะ- ว. เจือ, ปน, คละ. ( ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).
• สุขอนามัยอาหาร    สุขลักษณะของอาหาร
• อารมณ์ความรู้สึก    ฟิลลิ่ง ความรู้สึก
• การหามาซึ่งอาหารปศุสัตว์    การตรวจค้น การออกหาเสบียงอาหาร
• ความบริสุทธิ์สะอาด    ความบริสุทธิ์
• ความรู้สึกละอายใจ    ความระลึกในหน้าที่
• ความรู้สึกอยากอาหาร    ความอยาก ความอิ่ม การเบื่ออาหาร
• ความสะอาดบริสุทธิ์    การมีคุณความดีมากและสูงส่ง ความน่าเคารพบูชา ความศักดิ์สิทธิ์ ความสูงส่ง ความเป็นนักบุญ คำเรียกสันตะปาปา จิตใจที่สะอาดบริสุทธิ์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ้
• นําเอามาใช้ส่วนตัว    นํามาใช้ประโยชน์โดยมิชอบ ยึดเอา
• สิ่งที่ทำความสะอาด    ของเหลวที่ใช้ทำความสะอาด คนทำความสะอาด สิ่งหรือเครื่องมือทำความสะอาด