อารัณยกะ คือ

• ๑
  -รันยิก, -รันยะกะ
  ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺfig0134.jpg (ญิ)ก; ส. อารณฺยก).
  ๒
  -รันยะกะ
  น. ชื่อคัมภีร์ศาสนาพราหมณ์คู่กับคัมภีร์พราหมณะ สำหรับผู้ที่สละทางโลกเข้ามาปฏิบัติธรรมในป่า ลักษณะเนื้อหาไม่แตกต่างกับคัมภีร์พราหมณะมากนัก.

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• อารัณย์    ว. อยู่ในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺ; ส. อารณฺย).
• หิรัณยการ    หิรันยะกาน น. ช่างทอง. (ส.).
• อาหารที่ปรุงด้วยกะหรี่    กะหรี่ ผงกะหรี่ แกง แกงกระหรี่
• เตรียมอาหารด้วยกะหรี่    แปรงขนม้า ใส่กะหรี่
• การัณย์    การัน น. กรณีย์, กิจ, เช่น ชี้แจงแถลงเรื่องการัณย์ ส่งคชสำคัญ ทั้งหมอแลควาญมาถวาย. (ดุษฎีสังเวย).
• การุณย์    การุน น. ความกรุณา. (ป., ส.).
• เทวารัณย์    น. สวนสวรรค์. (ส.).
• ผลคูณยกกําลังสอง    ผลที่ได้จากกําลังสอง
• การุณยฆาต    การฆ่าหรือทำให้ตายอย่างสงบ การตายอย่างสงบหรือไม่เจ็บปวด
• พระหารณย์    น. ป่าใหญ่. (ป. พฺรหา + ส. อารณฺย).
• พระหารัณย์    น. ป่าใหญ่. (ป. พฺรหา + ส. อารณฺย).
• ปัยกะ    ไปยะ- น. ปู่ทวด, ตาทวด. (ป. ปยฺยก, ปยฺยกา; ส. ปฺรารฺยก).