อารัมภะ คือ

• อารำพะ-
  น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อารัมภ     อารำพะ- น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร;
• รัม     เหล้ารัม เหล้า
• กลมภะ    กะลมพะ (กลอน) ว. หลายอย่างรวมกัน เช่น จำหลักจำหลอกกลม- ภบังอวจจำหลักกราย. (สมุทรโฆษ). (ทมิฬ กลมฺป).
• อารัมภ-    อารำพะ- น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).
• อารัมภ์    อารำพะ- น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).
• อารัมภบท    น. คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ.
• อารัมภกถา    น. คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ.
• การอารัมภบท    การกล่าวนํา การขึ้นต้น การเกริ่น ความนํา บทนํา
• สมภาร    -พาน น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).
• สารัมภ์    ก. เริ่ม. (ป.).
• การดูดซึมภายหลังการย่อยอาหาร    การดูดซึมของลําไส้
• อาตมภาพ    -พาบ, อาดตะมา ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด สำหรับพระภิกษุสามเณรพูดกับคฤหัสถ์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. (ส. อาตฺมภาว, อาตฺมา).
• การอุปถัมภ์    สนับสนุน การสนับสนุน ความช่วยเหลือ ราชินูปถัมภ์ ราโชปถัมภ์ อุปการคุณ การค้ําจุน การช่วยเหลือ การอนุเคราะห์ การเกื้อกูล
• กุมภการ    น. ช่างหม้อ. (ป.).