อาหารปศุสัตว์ คือ

• อาหารสัตว์
  อาหารเหลว
  วัตถุดิบของอาหารสัตว์
  วัตถุดิบที่ใช้เป็นอาหารสัตว์
  วัตถุดิบอาหารสัตว์
  อาหารสัตว์ชนิดแห้ง
  อาหารสําหรับสัตว์

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาหาร     น. ของกิน, เครื่องค้ำจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้า อาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาร     ๑ หาน ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร. ๒ หาน น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป,
• ปศุ     ปะสุ น. สัตว์เลี้ยงสำหรับใช้แรงงาน เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย บางทีก็รวมถึงสัตว์เลี้ยงที่ใช้เป็นอาหารด้วย เช่น แพะ แกะ หมู, มักใช้ประกอบคำ สัตว์
• ปศุสัตว์     n. สัตว์เลี้ยงใช้แรงงานเช่น ช้าง ม้า แพะ แกะ วัว ควาย ชื่อพ้อง: ปศุ ตัวอย่างการใช้: การปลูกพืช และการเลี้ยงปศุสัตว์ รวมทั้งการผสม
• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• การหามาซึ่งอาหารปศุสัตว์    การตรวจค้น การออกหาเสบียงอาหาร
• การปศุสัตว์    กสิกรรม การจัดการอย่างระมัดระวังและประหยัด การทำนา การทำฟาร์ม การทำไร่ การทำไร่ไถนา การเกษตร การเคหศาสตร์ เกษตรกรรม เกษตรศาสตร์
• การจัดการปศุสัตว์    การจัดการฝูงสัตว์
• สัตว์ที่เป็นอาหาร    สัตว์ที่เลี้ยงไว้เป็นอาหาร
• การปรับปรุงทุ่งหญ้าปศุสัตว์    การปรับปรุงทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์
• สัตว์ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร    ผู้เบียดเบียน สิ่งเบียดเบียน

• ตัวกระตุ้นการให้อาหารปศุสัตว์
• การทำอาหารปศุสัตว์ปศุสัตว์
• เครื่องผสมอาหารปศุสัตว์