อุปสัมปทา คือ

• อุปะสำปะทา, อุบปะสำปะทา
  น. การบวชเป็นภิกษุ. (ป., ส.).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุป     pref. คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า รอง ชื่อพ้อง: รอง
• สัมปทา     สำปะทา น. ความถึงพร้อมด้วยคุณความดี เช่น อุฏฐานสัมปทา = ความถึงพร้อมด้วยความเพียร. ( ป. , ส. ).
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• อุปสัมปทาเปกข์    อุปะสำปะทาเปก, อุบปะสำปะทาเปก น. “ผู้เพ่งอุปสมบท” คือ นาคที่บรรพชาเป็นสามเณรแล้วและจะขอบวชเป็นภิกษุต่อไป. (ป. อุปสมฺปทาเปกฺข; ส. อุปสมฺปทาเปกฺษ).
• อุปสัมปทาเปกษ์    อุปะสำปะทาเปก, อุบปะสำปะทาเปก น. “ผู้เพ่งอุปสมบท” คือ นาคที่บรรพชาเป็นสามเณรแล้วและจะขอบวชเป็นภิกษุต่อไป. (ป. อุปสมฺปทาเปกฺข; ส. อุปสมฺปทาเปกฺษ).
• สัมปทาน    สำปะทาน (กฎ) น. การที่รัฐอนุญาตให้เอกชนจัดทำบริการสาธารณะหรือจัดทำประโยชน์เกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติ ภายในระยะเวลาและตามเงื่อนไขที่รัฐกำหนด เช่น สัมปทานการเดินรถประจำทาง สัมปทานทำไม้ในป่าสัมปทาน. (ป.
• อุปทานและอุปสงค์    การตอบสนองของอุปทาน ความสมดุลอุปทาน สมดุลทางตลาด
• อุปทาน    1) n. การเกิดจิตใจคิดไปเอง 2) n. ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลได้ประเมินภาวะเศรษฐกิจใหม่ เนื่องจากการลดลงของอุปสงค์ และอุปทานของประเทศ
• ผู้รับสัมปทาน    n. ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้จัดทำบริการสาธารณะหรือจัดทำประโยชน์เกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติ ภายในระยะเวลาและตามเงื่อนไขที่รัฐกำหนด clf.: คน
• ภาษีสัมปทาน    ค่าภาคหลวง บุคคลในราชวงศ์ พระบรมราช ราชตระกูล สัมปทานจากกษัตริย์
• ให้สัมปทาน    ให้สิทธิพิเศษ ให้สิทธิเป็นผู้จำหน่ายแต่ผู้เดียว ให้สิทธิในการเลือกตั้งผู้แทน
• ผู้ได้รับสัมปทาน    ผู้ได้รับการยกให้
• ขึ้นไปทางเหนือ    ทางเหนือขึ้นไป
• บินไปทางเหนือ    บินขึ้นไป