อเนก- คือ

• อะเหฺนก, อะเหฺนกกะ-
  ว. มาก, หลาย, เช่น อเนกประการ. (ป., ส.).

• อเนก     อะเหฺนก, อะเหฺนกกะ- ว. มาก, หลาย, เช่น อเนกประการ. ( ป. , ส. ).
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• อเนกคุณ    อะเหฺนกคุน น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
• อเนกวิธ    อะเหฺนกกะวิด ว. หลายอย่าง, ต่าง ๆ.
• อเนกอนันต์    อะเหฺนกอะนัน ว. มากมาย, มากหลาย, (ปาก) ใช้ว่า อเนกอนันตัง.
• อเนกประสงค์    อะเหฺนกปฺระสง ว. ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง แล้วแต่ความต้องการ.
• เนื้อเน่า    ของทิ้ง มูลฝอย เศษเล็กเศษน้อย
• พันธุ์อเนกประสงค์    สายพันธุ์อเนกประสงค์
• สายพันธุ์อเนกประสงค์    พันธุ์อเนกประสงค์
• อเนกรรถประโยค    อะเนกัดถะปฺระโหฺยก น. ประโยคใหญ่ที่มีใจความสำคัญอย่างน้อย ๒ ใจความมารวมกัน และใจความนั้น ๆ จะต้องมีลักษณะเป็นประโยคโดยมีสันธานเป็นบทเชื่อมหรือละสันธานไว้ในฐานที่เข้าใจ.
• แป้งสาลีอเนกประสงค์    แป้งสาลีธรรมดา
• ก่อเนิน    ก่อให้เป็นเนิน
• ต่อเนื่อง    ตะบัน ตะบี้ตะบัน ไม่หยุด ขาดสาย ติดต่อกัน ไม่รู้จักจบ ไม่ลดหย่อน ไม่สิ้นสุด ไม่หยุดยั้ง ไม่หยุดหย่อน มีอยู่ตลอดเวลาหรือทุกที่ ไม่ขาดสาย ไม่รู้จบ สม่ําเสมอ ไม่ว่างเว้น เป็นวรรคเป็นเวร ไม่ขาดตอน ติดต่
• ต้อเนื้อ    น. โรคตาซึ่งเกิดจากเยื่อตางอกไปบนกระจกตา. (อ. pterygium).
• เนื้อเค็ม    น. เนื้อวัวเนื้อควายเป็นต้นที่หมักเกลือตากแห้งไว้.