อโหสิกรรม คือ

• อะ-
  น. กรรมที่เลิกให้ผล; การเลิกแล้วต่อกัน, การไม่เอาโทษแก่กัน. (ป. อโหสิกมฺม).

• อโหสิ     อะ- ก. เลิกแล้วต่อกัน, ยกโทษให้.
• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรร     ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
• กรรม     ๑ กำ, กำมะ- น. (๑) การ, การกระทำ, การงาน, กิจ, เช่น พลีกรรม ต่างกรรมต่างวาระ, เป็นการดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เช่น กุศลกรรม อกุศลกรรม. (๒)
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• การอโหสิกรรม    การอภัย การให้อภัย การอภัยโทษ
• ขออโหสิกรรม    ขออโหสิ
• ขออโหสิ    ก. ขอให้เลิกแล้วต่อกัน, ขอให้ยกโทษให้.
• การอโหสิ    การยกโทษ การอภัย การให้อภัย
• โหมกรรม    น. พิธีเซ่นสรวง. (ส. โหม + กรฺมนฺ).
• กรรโหย    กัน- (โบ; กลอน) ก. โหย, คร่ำครวญ, เช่น มีกระเรียนร้องก้องกรรโหย. (สมุทรโฆษ).
• ลงชื่อโอนกรรมสิทธิ์ให้กับ    เซ็นชื่อโอนให้
• กรรม-    ๑ กำ, กำมะ- น. (๑) การ, การกระทำ, การงาน, กิจ, เช่น พลีกรรม ต่างกรรมต่างวาระ, เป็นการดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เช่น กุศลกรรม อกุศลกรรม. (๒) การกระทำที่ส่งผลร้ายมายังปัจจุบัน หรือซึ่งจะส่งผลร้ายต่อไปในอนาคต
• กรรมะ    กรรม กรรมสนอง ชะตากรรม เคราะห์ผลของการกระทำ โชคชะตา

• ผู้หญิงคนนั้นที่เธอฆ่า อาชญากรรู้จักการอโหสิกรรมพอ
• การอโหสิกรรม คือรูปแบบที่ ทรงพลังที่สุดของการให้อภัย
• คุณจะมาถามหาอะไรล่ะ อโหสิกรรมให้เธอเหรอ
• ฉันชอบพูดแบบนั้น ... นี่ไม่ใช่เรื่องราวของการให้อโหสิกรรม ครับ
• ผมไม่ได้ขอร้องเรื่องอโหสิกรรม ผมขอร้องเรื่องลดโทษต่างหากล่ะ
• เขาได้ร้องไห้ อ้อนวอนขออโหสิกรรม
• เห็นได้ชัดที่สุดคือการอโหสิกรรม
• การอโหสิกรรมคือ การล้างบาป
• ผมจะไปคุกเข่าขออโหสิกรรม .
• อโหสิกรรม จนกว่าคุณจะทำ