อ่อนใจ คือ

• ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ.

• อ่อน     ว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน; ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าวอ่อน;
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• อ่อนจิตอ่อนใจ    ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ.
• ทําให้อ่อนใจ    ทําให้เบื่อหน่าย ทําให้เหนื่อยหน่าย ทําให้เหนื่อยใจ
• อ่อนอกอ่อนใจ    ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ.
• อัดอั้นใจ    v. รู้สึกคับแค้นใจแต่ไม่อาจแสดงออกมาได้ , ชื่อพ้อง: อัดอั้น, อัดอั้นตันใจ ตัวอย่างการใช้: ผมอัดอั้นใจเหลือเกินที่ถูกลูกเจ้าของบ้านข่มเหง
• อุ่นใจ    ว. มีความรู้สึกสบายใจขึ้น, มีความมั่นใจ, ไม่มีกังวล, เช่น มีเงินมากอยู่ในกระเป๋าทำให้อุ่นใจ.
• อ่านใจ    v. ดูรู้, มองออก ตัวอย่างการใช้: เธออ่านใจเขาออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่
• ถอนใจ    v. ระบายลมหายใจออกมาโดยแรง เนื่องจากกังวล หรือเบื่อหน่าย ชื่อพ้อง: ถอนหายใจ ตัวอย่างการใช้: ทุกคนต่างถอนใจ และส่ายหน้าด้วยความเอือมระอาต่อระบบ และวิธีการทำงานของหน่วยราชการ
• นอนใจ    ก. มั่นใจ, วางใจ, ไม่รีบร้อน.
• ร้อนใจ    ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ.
• สอนใจ    ว. ที่เตือนสติตนเอง เช่น สุภาษิตสอนใจ หนังสือสอนใจ.
• หย่อนใจ    ก. คลายอารมณ์, พักผ่อน.
• เตือนใจ    ก. สะกิดใจ, ทำให้ระลึกได้.

• พี่น้องทั้งหลาย ท่านอย่าอ่อนใจที่จะกระทำการดีเลย
• พวกเค้ากำลังได้รับความฉลาดหรืออ่อนใจ
• และฉันก็อ่อนใจจัง .