อ้วนเตี้ยหรือหนา คือ

• ขาดเสียงสะท้อน
  คล้ายถัง
  สั้นหนาและหยาบ
  อ้วนกลม
  อ้วนม่อต้อ
  อ้วนใหญ่
  เสียงทื่อ
  เสียงทู่

• อ้วน     ว. มีเนื้อและมันมาก, โตอวบ.
• อ้วนเตี้ย     ม่อต้อ เตี้ยล่ํา สั้นหนา เตี้ยหนา อั้นตั้น มีร่างใหญ่ ล่ำสันกำยำ
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เตี้ย     ว. มีรูปร่างต่ำกว่าปรกติ.
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• อห     อะหะ น. วัน, วันหนึ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาสในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สัปดาห์ มาจาก ส. สปฺต + อห = ๗ วัน.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนา     ๑ น. ส่วนสูงมากจากผิวพื้น. ว. มีส่วนสูงมากจากผิวพื้น; แน่นทึบ, มาก, ตรงข้ามกับ บาง. ๒
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• คนหรือสัตว์อ้วนเตี้ยหรือหนา    คนหรือสัตว์ที่อ้วนม่อต้อ สิ่งที่สั้น หนาและหยาบ
• เตี้ยหนา    ม่อต้อ อ้วนเตี้ย สั้นหนา
• ก้อนเนื้อหนา    คนที่ถูกหลอกลวงหรือโกงได้ง่าย ท่อนไม้สั้นและหนา นกทะเลตีนเป็ด ปีกยาวชนิดหนึ่ง ผู้ที่ถูกหลอกลวงได้ง่าย ผู้ที่ถูกหลอกได้ง่าย แพะรับบาป
• เกื้อหนุนจุนเจือ    สนับสนุน อุดหนุน เกื้อ เกื้อหนุน