อ้ายโกร่ง คือ
- อ้า ๑ ก. เปิด, แยกออก, แบะออก, เช่น ปากอ้า; ทำให้เปิด, ทำให้แยกออก, ทำให้แบะออก, เช่น อ้าปาก. ๒ ว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์
- อ้าย ๑ ( โบ ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๑ ว่า ลูกอ้าย. ( สามดวง ); โดยปริยายอนุโลมเรียกพี่ชายคนโตว่า พี่อ้าย. ว. ต้น, หนึ่ง, ในคำว่า เดือนอ้าย. ๒ น.
- โก พี่
- โกร่ง ๑ โกฺร่ง น. เครื่องบดยารูปคล้ายครกหรือถ้วย มีสากสำหรับบดให้ละเอียด, ลักษณนามว่า ใบ; ภาชนะรูปอย่างกล่องมีลิ้น ใช้ตามบ่อนเบี้ยสำหรับใส่อีแปะ. ๒
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- หายโกรธ คืนดี ดีกัน ปรองดอง
- สายโกลน กระดูกโกลนในช่องหู ห่วงเหล็กสำหรับเหยียบ เชือกโกลน โกลน
- อีโก้ง น. ชื่อนกชนิด Porphyrio porphyrio ในวงศ์ Rallidae ลำตัวสีม่วงเหลือบน้ำเงิน ปากหนาสีแดง ใต้หางสีขาว ขาและนิ้วยาว วิ่งหากินบนพืชที่ลอยอยู่ในน้ำ กินพืชและสัตว์เล็ก ๆ.
- ที่โกรธได้ง่าย ที่อารมณ์เสียง่าย
- ท้ายโต่ง น. ท้ายที่สูงโด่งขึ้นไป (ใช้แก่เรือ).
- อุปกรณ์สับสายโทรศัพท์ แผงสายโทรศัพท์
- โกรปีอุส วัลเทอร์ โกรปีอุส
- จิ้งโกร่ง น. เรียกจิ้งหรีดชนิด Brachytrypes portentosus เป็นจิ้งหรีดที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ยาวประมาณ ๔.๕ เซนติเมตร กว้างประมาณ ๑ เซนติเมตร สีน้ำตาลตลอดทั้งตัว, อ้ายโกร่ง หรือ หัวตะกั่ว ก็เรียก, พายัพเรียก จี้กุ่
- โกรธขึ้ง ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.
- ซึ่งถูกกระตุ้นให้โกรธได้ง่าย ซึ่งโกรธง่าย ซึ่งไม่อดทน